«حضرت لوط»
در حدود 80 آيه در 14 سوره قرآن نام لوط و قومش ذكر شده است.


حضرت لوط قوم خود را به توحيد و دوري از بت پرستي و اجتناب از اعمال خلاف عفت دعوت نمود و اين دعوت 30 سال طول كشيد، ولي آن‌ها از اعمال زشت خويش دست برنداشتند و اين دعوت‌ها هيچ اثري در آن‌ها نكرد و چون عذاب الهي نزديك شد چهار فرشته بر حضرت لوط فرود آمده و وعده عذاب الهي را به وي دادند و به فاصله كوتاهي بر آن‌ها از سنگ‌ريزه آنقدر باريد كه عمارات آن‌ها دگرگون شد و بلندي‌هاي آن به پستي برگشت و همه نابود شدند.[3]

اين‌ها نمونه‌هايي از اقوام مختلف بودند كه در مقابل دعوت حق، فرستادگان خدا را عصيان نموده دچار هلاكت و نابودي گشتند و در قرآن به برخي از اين وقايع براي عبرت‌گيري مردم اشاره شده است.