آفت بزرگ
كسانی كه اهل نماز شب هستند، نباید توقّع داشته باشند حالا كه ما برای نماز شب بلند میشویم، باید جبرئیل نازل شود و یك نامه نیز از طرف خدا بیاید؛ در روز هم همه باید به ما سلام كنند و من هم میتوانم از همه انتقاد كنم و به همه ایراد بگیرم. نه! اینجور نیست. این مرض بدتر از آن است كه شخص نماز شب نخواند. كسانی كه اهل نماز شب هستند باید مواظب خودشان باشند تا شیطان از راه دیگری آنان را فریب ندهد و گرفتار عُجب و خودبینی نكند.
در روایت آمده است كه خداوند متعال در حدیث قدسی میفرماید: بعضی از بندگان هستند كه برای عبادت بلند میشوند، تلاش میكنند، از خواب بلند میشوند و لذّت آن را رها میكنند، مدّتها هم نماز شبشان ادامه دارد. اما من كاری میكنم تا یك شب و دو شب خواب بمانند. این لطف خداست؛ «نَظَرا مِنّى له و إبقاءً علَيهِ، فَيَنامُ حتّی يُصبِحَ و هُو ماقِتٌ لنفسِهِ، زارٍ علَيها»؛ یعنی میخوابد تا صبح شود. از خودش بدش میآید و میگوید چه كار كردم كه خواب ماندم؟ چه گناهی كردم كه دیشب خواب ماندم؟ خداوند میگوید: «لَدَخَلَهُ العُجبُ مِن ذلكَ فَيُصَيِّرُهُ العُجبُ إلی الفِتنَةِ»؛ یعنی اگر مانع نشوم او دچار خودپسندی و عُجب شده و به خاطر عُجب هلاك میشود.