چون نمازهای واجب را آن‌گونه كه باید و شاید نمی‌توانیم با حضور و توجّهِ تمام بخوانیم، خداوند عنایت فرموده و برای تكمیل فرائض، نوافل را تشریع كرده است. اگر انسان به نوافل مقیّد باشد، كمك هستند برای این‌كه آن آثار و بركاتی كه نمازهای واجب در زندگی دارند در زندگی انسان ظهور پیدا كند و از همه‌ی نوافل، مهم‌تر، «نافله‌ی شب» است. برای طلّابِ جوان توجیه ما این است كه اگر می‌خواهند آینده‌ای الهی و نورانی داشته باشند، تحصیلشان و عمرشان بركت داشته باشد، از همین آغاز زندگی علمی و تحصیلی نافله‌ی شب را ترك نكنند .
مرحوم شیخ صدوق در علل الشرایع روایتی از امام صادق علیه‌السلام نقل می‌كند كه كه فرمودند: «علیكم بصّلاة اللّیل» بر شما باد نماز شب. بعد می‌فرمایند: «فانّها سنّةُ نَبیّكم» اوّل نكته‌ای كه باید درباره‌ی این سنّت پیغمبرصلی‌الله‌علیه‌وآله بدانید این است كه: «لقد كان فی رسول الله اسوةٌ حسنةٌ». اگر می‌خواهید از حضرت الگو بگیرید «من الّلیل فتهجّد به نافلةً لك عَسی اَن یبعثك ربّك مقاماً محموداً». این سنّت پیامبر است. ارتباطی است بین «مقامِ محمود» و «نافله‌ی شب» كه برای من و شما « فاِنّها سنّةُ نبیّكم» است.
پاسخ با نقل قول
