همانگونه كه در بحث خداشناسي، اول بايد انسان ظرف وجودي اش را از همه آلودگي ها پاك كند و با گفتن «لااله» نفي الوهيت از همه خدايان دروغين و طاغوت ها بنمايد آنگاه با گفتن «الا الله» تسليم در مقابل حضرت احديت شود، در زيارت عاشورا نيز همين مساله حاكم است و به قول عرفا و حكما، اول بايد تخليه صورت گيرد، سپس تحليه انجام شود، يعني براي اين كه انسان ملبس به لباس مقدس تولي و تبري شود و شيعه و پيرو بودن خود را به اثبات برساند، اول بايد از دشمنان حضرات معصومين تبري بجويد و ظرف وجودي اش را پاك سازد تا خودش را آماده كند براي تقديم سلام به حضور مقدس امام حسين و اولاد و اصحاب آن حضرت.
روي اين حساب است كه در زيارت عاشورا دستور داده شده كه اول بايد دشمنان و ظالمان و ستمگران به خاندان عصمت و طهارت را لعن و نفرين كرد بعد به امام حسين عليه السلام سلام داد. اما براي اينكه انسان كاملا دشمني خود را نسبت به دشمنان اهل بيت و امام حسين(ع) و دوستي خود را نسبت به خاندان پيامبر اكرم مخصوصا حضرت اباعبدالله الحسين برساند، بايد اول صد مرتبه لعن و نفرين كند، بعد صد مرتبه سلام و درود و تحيت. كه منقول است خيلي از بزرگان و مراجع و عرفا، زيارت عاشورا را با صد بار لعن و سلام مي خواندند از جمله نقل شده كه امام خميني(ره) چنين زيارت مي كردند.
همچنين حضرت آيت الله العظمي بهجت مي گويد: «شيخ انصاري زيارت عاشورا را با صد لعن و سلام مي خواندند.»
بنابر اين زيارت عاشورا محكي براي شيعيان خاندان نبوت و رسالت است. وهابي ها، در كربلا، نجف، عتبات عاليات، مكه و مدينه از همراه داشتن مفاتيح توسط شيعيان و خواندن آن جلوگيري مي كردند كه عمده مخالفتشان به خاطر زيارت عاشورا است.
پاسخ با نقل قول
