موضوع: امام هادی النقی علیه السلام و صوفیان

امام بر دوري و جدایي از صوفیان به شدت تأکید داشت. حسین بن ابي الخطاب نقل مي کند: نزد امام هادي در مسجدالنبي بودم که گروهي از اصحاب حضرت از جمله ابوهاشم جعفري که مردي سخندان و مورد احترام امام بود وارد شدند و در همان هنگام عده اي از صوفیان وارد مسجد شده گوشه اي نشستند و به گفتن اوراد خود و تکبیر و تهلیل پرداختند، حضرت رو به اصحاب کرده فرمودند: «به این فریبکاران و هم پیمانان شیطان و ویرانگران بنیادهاي اسلام توجه نکنید، آنان براي آسایش جسم، پارسایي مي کنند و شب زنده داري آنان براي به دست آوردن طعام هاي چرب و شیرین است، عمري را به سختي مي گذرانند تا آن که فرصتي یافته به گناهکاري بپردازند، گرسنگي مي کشند تا آن که به خوان هاي رنگین دست یابند، ذکر آنان فقط براي فریب مردم است و جلب قلوب احمقان، سادگان را شیفته خود ساخته بار خود را بر دوش آنان مي نهند و آنان را در چاه هاي گمراهي مي اندازند، اوراد آن، رقص و کف زدن است و ذکرشان نغمه و آوازه خواني، جز بي خردان و افراد فریب خورده، کسي از آنان پیروي نمي کند و متاع آنان جز در بازار احمقان فروشي ندارد، هر کسي به دیدار و زیارت زنده یا مرده آنان برود مانند آن است که به زیارت شیطان و بت پرستان رفته باشد و هر که به آنان یاري رساند در حقیقت به ابوسفیان، معاویه و یزید یاري کرده است...».

یکي از حاضران پرسید: «اگر چه به امامت شما معتقد و معترف باشد؟» امام او را از ادامه این گونه توهّمات برحذر داشته با بیاني قاطع فرمود: «این تصوّرات را از خود دور کن، هر کس به امامت و حق ما معترف باشد، بر خلاف رضاي ما گام برنمي دارد، آیا نمي داني آنان پست ترین طایفه صوفیه هستند و همه فرق صوفیه مخالف ما مي باشند و طریقت آنان با ما مغایر است، آنان نصاري یا مجوس این امت هستند و همیشه در تلاشند تا چراغ برافروخته خدایي را با دهان خود خاموش کنند هر چند خداوند پرتو افشاني چراغ توحید را علي رغم خواست کافران، تضمین کرده است...».(1)


*امام در سخنان خود بر بطلان روش صوفیان و بي دیني آنان با توجّه به صفات و رفتارشان چند نکته را بیان مي فرماید:

- آنان در فریفتن و گمراه کردن مردم هم پیمان شیطان هستند.

- با بدعت هاي خود و آوردن شیوه هایي مغایر روح اسلام و شریعت در صدد ویرانگري پایه هاي این دین مبین برآمدند.

- زهد آنان ریایي است و براي راحت طلبي و جلب منافع مادي مي باشد.

- شب زنده داري و اظهار تقدّس آنان براي رضاي خدا و انجام عبودیت حضرتش نیست، بلکه دام نیرنگي است براي صید مردم و به دست آوردن اموال آنان.

- اوراد آنان، اوراد عبادي نیست، بلکه رقص و پایکوبي است؛ زیرا از قلبي که معتقد به خداست نشئت نگرفته و دعاهاي آنان ترانه و آواز است؛ زیرا از روح اخلاص و طاعت خداوند خالي است و کالبدي است بي جان.

- آن که مهار خرد و اختیار خود را در دست دارد به دنبال این دغلان نمي رود، امّا ساده لوحان، افراد نادان و بي خرد که قدرت تشخیص ندارند، در زمره پیروان آن ها قرار مي گیرند.


1. روضات الجنات، ج 3، ص 134.