خود شیفتگی همان طور که از معنای لغت پیداست، به معنای شیفته و عاشق خود بودن است. رفتاری افراطی که نقد دیگران را در پی دارد.

 ** دوست داشتنی که یک نوع بیماری است!

اگرچه دوست داشتن خود امری طبیعی و ضروری است، اما شیفته خود بودن و خود شیفتگی به معنای همین دوست داشتن طبیعی نیست، بلکه امری بیمارگونه است. اختلال شخصیت خود شیفته زیر مجموعه اختلالات شخصیت است. در اختلال های شخصیت فرد الگوی نافذ رفتارهای غیر انطباقی دارد که در سطح فکر و رفتار و عملکرد اجتماعی و فردی شخص بروز می‌کند و سبب مشکلاتی درروال زندگی طبیعی فرد می‌شود. روش های مخصوص این افراد در فکر کردن درباره خودشان و محیط شان انعطاف ناپذیر و منشا ناسازگاری های اجتماعی و شغلی و ایجاد پریشانی برای خودشان و دیگران می‌شود