هر روز یک حدیث

داودبن‌كثير رقي گويد: نزد امام جعفر صادق عليه السلام بودم كه آب خواستي، وقتي نوشيد، ديدم كه مي خواهد گريه كند و اشك در چشمانش حلقه زد.
سپس فرمود: اي داود، خدا، قاتل حسين را لعنت كند. ياد مظلوميت حسين(ع) زندگي را چه قدر ناگوار مي‌سازد! من هر گاه كه آب سردي می‌نوشم به ياد حسين(ع) مي‌افتم.
هر بنده خدايي كه آب نوشد و حسين(ع) را ياد كند و قاتل او را لعن نمايد، خدا برايش صد هزار نيكي نويسد و صد هزار بدي از او پاك كند، و او را صد هزار درجه فرابرد. و چنان باشد كه گویی صد هزار برده را آزاد كرده باشد.
و خدا او را در روز رستاخيز با روي سفيد و درخشان محشور سازد.

«امالی صدوق، صفحه 205»

امام سجاد علیه السلام فرمودند: از حقوق همکیشان و همدینان تو بر تو آن است که در دل خود براى آنان سلامت و رحمت بخواهى، و با بد کار ایشان مهربان باشى.
و آنان را به خود نزدیک سازى، و به اصلاحشان بپردازى، و از نیکوکارشان سپاسگزارى کنى، و از رسیدن آزار به ایشان جلوگیرى، و آنچه را براى خود دوست می‌‏دارى براى آنان دوست بدارى، و آنچه را به خود نمی‌پسندى به آنان نپسندى.
و این که (در نگاه تو) پیرمردانشان همانند پدرت، جوانانشان به سان برادرت، پیرزن هایشان همانند مادرت و کودکانشان همسان فرزندانت باشند.

«الفقیه،جلد2،صفحه 625 - خصال جلد 2»

امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند: شيعيان و دوستان ما را در سه مورد آزمايش نمائيد:
1 ـ مواقع نماز، چگونه رعايت آن را مي‌نمايند.
2 ـ اسرار يكديگر را چگونه فاش و يا نگهداري مي‌كنند.
3 ـ نسبت به اموال و ثروتشان چگونه به ديگران رسيدگي مي‌كنند و حقوق خود را مي پردازند.

«وسائل الشيعة، جلد 4، صفحه 112»

امام جعفر صادق عليه‏ السلام فرمودند:
هر كـار نـيكى كه بـنـده مى‏‌كند، در قــرآن برايش ثوابى ذكر شده است مگر نماز شب كه از بس نزد خدا پر اهميت است ثواب آن را معلوم نكرده است و فرموده است:
«پهلوهايشان از بسترها جدا مى‏‌شود (در دل شب) با بيم و اميد خداى خود را مى‏‌خوانند و از آنچه روزى آنها كرديم انفاق مى‏‌كنند و هيچ كس نمى‏‌داند به پاداش آنچه انجام داده‏‌اند چه چيزى براى آنان ذخيره ساخته‏‌ام، كه مايه روشنى چشم ايشان است».

«وسائل الشيعه، جلد 5، صفحه 281»

سیدالساجدین امام زين‌العابدين عليه‌السلام فرمودند: در بيان سفارش‌‏هاى لقمان عليه‌السلام به پسرش: اى پسرم! سخت‏ترين ندارى، نداشتن دل است و بزرگ‏ترين مصيبت، بدهكارى و بالاترين محروميت و بلا، همان بدهكارى است و سودمندترين ثروت، بی‎نيازىِ دل است. پس در همه اينها درنگ كن و به آنچه خدا قسمت فرموده، قانع و خشنود باش.

هر گاه دزد بدزدد، خداوند عزو جل او را از روزی‌اش باز می‌دارد و گناه آن، بر عهده اوست. حال اگر شكيبايى مى‏‌ورزيد، از راه خودش به آن روزى دست می‌يافت.

اى پسرم! طاعتِ (عبادتِ) الهى را خالصانه انجام بده، به طورى كه گناه كوچكى هم با آن مخلوط نشود. سپس با پيروى از دارندگانِ ايمان حقيقى، طاعت خود را زينت ببخش، زيرا طاعت آنان، به طاعت الهى پيوسته است.
و همين طاعت را با دانش، آراسته كن . و دانشت را با بردبارى حراست كن، تا حماقت با آن درنياميزد.
و بردبارى‏‌ات را با نرم‏خويى ذخيره كن، تا با نادانى همراه نگردد. و نرم خويى‏‌ات را با تدبيرْ استوار كن، تا نابودى در آن راه نيابد. و تدبيرت را با مدارا درآميز، تا زورى در آن نباشد.

«قصص الأنبياء ص196 ح247،بحارالأنوار ج13ص420»

امیرالمومنین امام على عليه‏‌السلام فرمودند: آيا شما را از فقيه و دانشمند حقيقى آگاه نكنم؟
كسى كه در معاصى خدا به مردم جواز ندهد
از رحمت خدا نوميدشان نكند
از مكر و عذاب خدا آسوده خاطرشان نسازد
و از قرآن، به چيز ديگری رو نكند.

«تحف العقول، صفحه 204»

پيامبر گرامی خدا حضرت محمد صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم، وقـتى (از سـوى خـداوند) به او گفته شـد: بزودى امّت تو گرفتار فتنه خواهد شد، مردم از ایشان پرسيدند: راه خلاص از آن چيست ؟
فرمود: كتاب گرامى خدا، همان كه باطل نه از پيش رو و نه از پشت سر بدو راه نيابد، چيزى كه از سوى حكيمى ستوده نازل شده است. هر كه علم را در جز قرآن بجويد، خداوند گمراهش كند.

«تفسير عيّاشی،جلد 11، صفحه6 - ميزان الحكمه،458»

پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد صلى‏‌الله ‏عليه‏ و ‏آله: خداوند تبارك و تعالى می‌فرمايد: محبوب‏ترينِ بندگانم نزد من، كسانى هستند كه
براى من با يكديگر دوستى می‌كنند،
دل‏بسته مسجدها هستند.
و سحرگاهان به استغفار مشغولند.
آنان هستند كه هرگاه بخواهم زمينيان را كيفرى دهم، يادشان می‌كنم و به سبب آنان، كيفر را از زمينيان بازمی‌دارم.

«مكارم الأخلاق ج2 صفحه375/ بحار الأنوار،ج 77صفحه 86»

رسول خـدا صلی الله علیه و آله سلم :

من ادب آموختــه خدا هستم و علــى ، ادب آموختــه من است.
پــروردگارم مرا بــه سخاوت و نيــكى كردن فرمــان داد و از بخل و سختگيــرى بازَم داشت . در نزد خداونــد عزّوجلّ چيــزى منفورتــر از بخل و بــد اخلاقى نيست. بــد اخلاقى ، عمل را ضايع مى كنــد ،
آن سان كه سركــه عسل را.

• مكارم الاخلاق، ص 17 •

پيامبر اکرم حضرت محمد صلی‌الله علیه و اله به امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند: چند لحظه پيش ‍ جبرييل چيز عجيبى به من گفت: اميرالمومنين عليه‌السلام پرسيدند، چه گفت اى رسول خدا!
پيامبر صلى الله عليه و آله جواب داد: جبرييل به من گفت: اگر مردى بر من صلوات فرستد و و پس از آن بر اهل بيت من نيز صلوات فرستد درهاى آسمان براى او گشوده شده و فرشتگان هفتاد صلوات بر او مى فرستند و همانا اين عمل باعث ريختن گناهان است.
آنگاه همانگونه كه برگ از درخت مى ريزد گناهان نيز از او مى ريزند و خداوند متعال مى فرمايد: اجابتت نمودم و كامروا و سعادتمند گشتى. فرشتگانم! شما هفتاد صلوات بر او مى‌فرستيد و من هفتصد صلوات.
ولى هنگامى كه بر من صلوات فرستد و پس از آن بر اهل بيتم صلوات نفرستد، بين آن صلوات و آسمان هفتاد حجاب است و خداى بزرگ مى فرمايد: تو را نپذيرفتم و سعادتمند و كامروا نگشتى.! دعاى او را بالا نبريد، مگر زمانى كه عترت پيامبر را در دعا به پيامبر ملحق سازد. و پيوسته اين دعا بالا نمى‌رود تا زمانى كه عترت من در دعا(صلوات) به من ملحق شوند.

«ثواب‌الاعمال و عقاب‌الاعمال، صفحه 338»