[center]خواستم خودم و دوستانم متذكّر این معنا شویم و از زبان حضرات معصومان(علیهم السلام) عرض كنم كه:
«دنیا و هر چه در آن است، متعلّق به خدا، رسولش و ما، اهل‌بیت است.»
این كلام حضرت اباعبدالله، امام صادق(علیه السلام) است كه خلق مسلمان را متذكّر می‌شوند:
«هر كه چیزی از مال دنیا به دست آورد، باید تقوا پیشه كند و حقّ خدا، رسول خدا و اهل بیت(علیهم السلام) را بدهد، مباد كه مستوجب و مستحقّ بیزاری آنان شود.»(1)
به هر دلیل و حكمت، عادت كرده‌ایم كه سهم امام را تنها از خمس اموال منقول و غیرمنقول محاسبه كنیم؛ در حالی كه با صد تدبیر و حیله هم از ادای آن حدّاقل می‌گریزیم؛ در حالی كه در نزد آبرو، اعتبار، قلم، وقت ما و برنامه‌های رسانه‌ای رسمی و غیررسمی ما سهم بزرگی از حقّ امام باقی است كه الزاماً باید پرداخته شود.
خداوندا! شیعیان ما از پرتو انوار ما خلق شده‌اند و از زیاده گِل ما سرشته گردیده‌اند، آنها گناهان زیادی به اتّكای محبّت ما و ولایت ما مرتكب شده‌اند، اگر گناهان آنها در ارتباط با توست، از آنها درگذر كه ما نسبت به حقّ خود اظهار رضایت كرده‌ایم و آنچه از گناهان در ارتباط با خودشان و مردم است، خودت بین آنها اصلاح كن و از خمس كه حقّ من است به آنها بده تا راضی شوند و آنها را از آتش نجات بده و با دشمنان ما در سخط خود جمع نفرما
مگر نخوانده و نشنیده‌ایم این فراز دعای «عدیله» را كه می‌فرماید:
«امام، آن كسی است كه :
«بِبَقائِهِ بَقیّتُ الدُّنیا، بِیُمِنِهِ رُزِقَ الوَری، وَ بِوُجُودِهِ ثَبتّتِ الأرضِِ وَ السََّماء؛»
به حضور اوست كه دنیا باقی است و به وجود او و بركت اوست كه رزق و روزیِ آفریده
پاسخ با نقل قول
