به هر حال، امام جواد(ع) معجزه الهي و حجت كامل خداوندي بر امت اسلام بود. ايشان با آنكه كودكي خردسال بود به مقام امامت مي رسد و خلافت الهي را افزون بر انسان ها، بر ما سوي الله به عهده مي گيرد؛ چرا كه ايشان همانند حضرت عيسي(ع) كه در كودكي و گهواره از نزول انجيل بر خود از سوي خداوند مي گويد و مي فرمايد كه اكنون انجيل به من داده شده است نه اينكه در آينده در بزرگي بر من نازل مي شود، (مريم، آيه 03) حقايق هستي و همه آموزه هاي وحياني ازقرآن و كتب آسماني ديگر بر او نازل شده بود و او نه تنها بر علوم الهي و بلكه بر غيب الهي آگاهي داشت؛ زيرا مرضي خداوندي بود. (جن، آيات 62 و 72)
در همين راستاست كه امام جواد(ع) در بيان مقامات الهي خود فرمودند: انا الجواد، انا العالم بانساب الناس في الاصلاب انا اعلم بسرائركم و ظواهركم و ما انتم صائرون اليه؛ من جوادم، من عالم به نسبهاي مردم در صلبها هستم، من از نهانها و آشكارهاي شما آگاه ترم و بهتر مي دانم كه سرانجام شما چه خواهد بود. (بحارالانوار، ج05، ص801)
اين علوم غريب و غيبي كه ايشان مي داند به سبب همان مقام خلافت الهي ايشان است. هنگامي كه در انساني، اسماي الهي تعليمي به فعليت رسيده باشد و شخص، متاله و خدايي شود، آن گاه به عنوان خليفه الهي و جانشين او بر كائنات از همه امور از سر و اخفي و ظاهر و باطن و حال و آينده و اول و آخر آنها آگاهي خواهد داشت؛ چرا كه مي بايست به عنوان خليفه و جانشين خدا و به عنوان مظهر ربوبيت و پروردگاري الهي بتواند هر موجودي را به كمال شايسته و بايسته خود برساند. بنابراين، آگاهي از سرائر و ظواهر انسان ها كه سهل است به همه سرائر و ظواهر موجودات و اينكه هر كسي چه سرنوشتي را براي خود در حال رقم زدن است، آگاهي و علم دارد.
پاسخ با نقل قول
