وی افزود: خدای متعال در تعبیر دیگری در قرآن می‌فرماید «وَمَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِی الْقُبُورِ»؛ خانه یک عده‌ای مقبره خانوادگی است، واقعا عده‌ای حیات انسانی ندارند، حضرت که منبر نمی‌گذاشت تا برای قبرستانی‌ها سخن بگوید، بلکه دستور رسمی اسلام است که مرده را تلقین کنید چون او کاملا می‌شنود و فقط عربی را درک می کند لذا تلقین باید عربی باشد؛ اما کسانی که حیات انسانی ندارند مرده‌اند و در مقبره زندگی می‌کنند و تلقین هم برای آنها اثر ندارد.

حضرت آیت الله جوادی آملی درباره این بخش از آیه شریفه «إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن یُؤْمِنُ بَایَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُون» گفت: یعنی یک انسان بی‌طرف و منصف که گوش فرا می‌دهد، می‌فهمد که ما حرف‌های دلپذیری داریم و این حرف‌ها برای او آشنا است، ‌لذا می‌پذیرد و کم کم عمل می‌کند و اگر بیراهه رفته و چشم و گوشش متوجه چیز دیگری شده باشد دیگر از این امور بهره و سهمی ندارد.
-پایان-