انواع شعر
شعر به دو بخش ادبی و منطقی تقسیم می شود و رابطه بین آن ها عموم و خصوص من وجه است. شعر منطقی از تمثیلات و خیالبافی تشکیل می شود ولی شعر ادبی دارای قواعد و مطالب علمی، عروض، قافیه، وزن و نظم خاص است. اگر مراد از کراهت شعر در شب جمعه و مانند آن، شعر منطقی باشد هم این شعر مکروه است و هم قصه ها و خیال بافی ها و اگر مراد شعر ادبی باشد، مثل شعر توحیدی، نبوی، علوی و فاطمی که خوانده می شود به معنای «اقلّ ثوابا» است.
وی هم چنین درباره این آیات «و الشعراء یتبعهم الغاوون، ألم تر أنهم فی کل واد یهیمون، و یقولون ما لا یفعلون» ابراز داشت: جوهره این شعر با جوهره وحی فرق می کند چون خیال بافی است و برهان در آن نیست، آورنده شعر که شاعر است پراکنده اندیش است، تأثیر شعر هم در کسانی است که اهل ضلالت و غوایت و در هر وادی حیرانند. واعظی هم که عمل ندارد منافق نیست بلکه مسلمان است ولی گرفتار قول بلا عمل است.
حضرت آیت الله جوادی آملی در پایان درس نیز با اشاره به بخش نهایی آیه آخر سوره مبارکه شعراء «و سیعلم الذین ظلموا أی منقلب ینقلبون» گفت: امیدوریم این نظام به برکت خونهای پاک شهدا چون شهید مطهری به پیروزی نهایی برسد.
-پایان-
پاسخ با نقل قول
