۲۲. من بیمار حسینم
«فَنَظَرَ نَظْرَهً فِی النُّجُومِ فَقالَ إِنِّی سَقِیمٌ» ( الصافات ، ۸۸ و ۸۹ )
پس نگاهی به ستارگان افکند و گفت من بیمارم و با شما به مراسم جشن نمی آیم .
امام صادق (علیه السلام) درباره این آیه فرمود : ابراهیم (علیه السلام) بر مصایبی که بر حسین (علیه السلام) فرود می آید اندیشه نمود و گفت : من از آنچه بر حسین (علیه السلام) می آید ، بیمار گشته ام . ( عوالم ، ج ۱۷ ، ص ۹۸ )
۲۳. حسین (علیه السلام) و زکریا
«لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِیًّا» . ( مریم ، ۷ )
و پیش از این هم نامی برای او قرار ندادیم . امام صادق (علیه السلام) فرمود : منظور از آیه فوق حسین بن علی و یحیی بن زکریا است که از قبل ، هم نامی نداشت و آسمان فقط بر آن دو ، چهل روز گریه کرد .
گفته شد : گریستن آسمان چگونه بود ؟ فرمود : به سرخی طلوع و به سرخی ، غروب می کرد . ( کامل الزیارات ، ص ۸۹ )
۲۴. کلمه طیبه
«أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً کَلِمَهً طَیِّبَهً کَشَجَرَهٍ طَیِّبَهٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ» . ( ابراهیم ، ۲۴ )
آیا ندیدی چگونه خداوند کلمه طیبه را به درخت پاکیزه ای تشبیه کرد که ریشه آن ( در زمین ) ثابت و شاخه آن در آسمان است ؟
امام صادق (علیه السلام) در مورد آیه فوق فرمود : ریشه این درخت ، رسول خدا و شاخه آن امیر المومنین (علیه السلام) است و امام حسن و حسین علیهما السلام میوه آن به شمار می آیند که نه تن از فرزندان او نیز شاخه های کوچک تر آنند و شیعیان نیز به منزله برگ آن هستند . ( کمال الدین ، ص ۳۴۵ )
۲۵. قربانی بزرگ
«وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» . (صافات ، ۱۰۷ )
و او را در ازای قربانی بزرگی باز رهانیدیم . از امام رضا (علیه السلام) روایت شده است که فرمود : منظور از ذبح عظیم در آیه فوق امام حسین (علیه السلام) است . ( عیون اخبار الرضا ( ع ) ، ج ۱ ، ص ۲۰۹ )
پاسخ با نقل قول
