موضوع: تفاوت اقامه نماز با خواندن آن

تفاوت اقامه نماز با خواندن آن

---

اقامه نماز تنها به انجام واجبات فقهی که موجب اسقاط تکلیف می‏شود، تحقق نمی‏یابد؛ بلکه زمانی نماز اقامه می‏شود که هدف از تشریع آنکه نهی از فحشا و منکر و یاد خدا است، به دست آید.

---

شاید بارها از خود پرسیده باشیم که به راستی آیا نماز عباراتی است که تعبدی باید تلفظ کرد و خواند؟ یا اینکه خدای سبحان چه انتظاری در نماز از ما دارد؟ چگونه باید نماز را بر پا داشت، طرح قرآن در بر پا داشتن نماز چیست؟ آیا تفاوتی بین اقامه نماز با خواندن نماز هست؟ مرکز تخصصی نماز به این سوالات این گونه جواب می‌دهد.


تفاوت اقامه نماز با خواندن آن‏

برنامه منسجم متون دینی، همانا توصیه به «اقامه نماز» و برپا داشتن آن است؛ نه خواندن آن یا نمازگزار بودن: (اَقِمِ الصَّلوةَ لِدُلوکِ الشَّمس)1 ؛(اَقیموا الصَّلوة)2 ؛ (اَقِمنَ الصَّلوة)3.


سرّ این فرق‏گذاری آن است که اگر در تعبیرهای قرآنی عنوان «خواندن» به کارمی‏رفت، با حکیمانه بودن قرآن هماهنگ نبود، زیرا ستون خواندنی نیست بلکه برافراشتی است، نه آنکه خواند.


اساس سفارش قرآن کریم درباره نماز به «اقامه» است؛ نه صرف خواندن آن. دلیل این اهتمام آن است که نماز خواندن حتی نمازگزار بودن غیر از اقامه نماز است، چرا که اولی با یک بار نماز خواندن و دومی با استمرار آن ـ هر چند که حدود آن مراعات نشود ـ محقق می‏شود؛ اما اقامه نماز و بر پا داشتن آن بسیار دشوار است.