کرامتی از حضرت معصومه(سلام الله علیها)
آنهایی که اهل کرامت هستند میگویند: کرامت، بیش از جریان طبیعی در عالم است،
اما سخن در این جاست بعضی از آنها را ما به عنوان کرامت محسوب میکنیم و خیلی از حوادث را به عنوان کرامت به حساب نمیآوریم. در واقع، عالم همه «دارالکرامات» است، مقدار کمی از حوادثی که در عالم اتفاق میافتد، با برنامهریزی ما صورت میگیرد؛ بخش اعظم آن، با برنامهریزی الهی انجام میشود آنچه از حوادث با برنامهریزی الهی صورت میپذیرد به آن کرامت اطلاق میشود.
یکی از طلاب و فضلای حوزه علمیه مشهد که نامش محفوظ است و در مبحث احکام نیز، متخصص میباشد برای ادامه تحصیل به همراه خانواده از مشهد عازم قم میشود، در قم چون جایی برای سکونت نداشت، مستقیم به حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) مشرف میشود و به کریمه اهلبیت(سلام الله علیها) عرض میکند، ای بانوی اهل کرامت، ما به جهت تحصیل و کسب معارف الهی، نزد شما آمدهایم، خود شما یک مکان مناسب را برای ما مرحمت بفرمایید.
ایشان نقل میکند، بعد از زیارت که از حرم بیرون آمدم و قصد داشتم نزد زن و بچهام بروم، یک آقایی از پشت سر مرا مورد خطاب قرار داد و گفت: آشیخ چرا حیران و سرگردان هستی، گفتم دنبال خانه اجارهای هستم. گفت من یک جای خوب سراغ دارم بعد ادامه داد: مادر بزرگ من پیرزنی است که تنها در خانهای زندگی میکند و چون نمیخواهد که مزاحم ما شود، تنها زندگی میکند، خانهاش هم نسبتا بزرگ است و ما دنبال شخصی هستیم که مواظب او هم باشد، آن شخص ما را به خانه مادربزرگ خود برد و مدت یک سال در آن خانه زندگی کردیم و حتی مبلغ اجاره ماهانه را هم از ما نمیگرفت.