و) وصول به زیباترین نیکیها:
امیرمؤمنان ـ علیه السّلام ـ فرمودند: «اَحْسَنُ الْحَسَناتِ حُبُّنا وَ اَسْوَءُ السَّیِّئاتِ بُغْضُنا[۸] ؛ زیباترین نیکیها دوستی ما و زشتترین بدیها مخالفت و دشمنی با ماست.
ز) آمرزش گناهان:
عشق و علاقه داشتن به این خاندان مطهر، باعث میشود که گناهان و پلیدیها از ما دور شود. امام جعفر صادق ـ علیه السّلام ـ میفرمایند: محبت اهلبیت گناهان را میریزد چنانچه باد تند، برگ را از درختان میریزد.
ح) شفاعت گناهکاران:
حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السّلام ـ میفرمایند: «اذا کانَ یَوْمِ القیامه تشفع فی المذنبین من شیعتنا فاما المحسنون فقد نجاهُم الله»[۹] ؛ هنگامی که روز رستاخیز فرا رسد گناهکارانِ شیعیان را شفاعت میکنیم ولی نیکوکاران را خداوند نجات میدهد.
پی نوشت:
[۸] . غررالحکم با ترجمه آقاجمال، ج ۲، ص ۴۸۰٫
[۹] . فضائل الشیعه، شیخ صدوق، ص ۴۳، ح ۴۵٫