از عبارت‌هايى که به يک امر خوب اشاره مى‌کند، پرهيزکنيد.

عبارت‌هاى معمول بزرگترها درمورد مرگ مثل «در آرامش استراحت کردن» يا «خواب ابدى» يا «رفتن به يک جاى دور» براى خردسالان بسيار گيج‌کننده است. پس نگوييد که «پدربزرگ خوابيده است» يا «به يک جاى دور رفته است». کودک ممکن است با اين توضيحات از رفتن به تختخواب نگران بشود و فکر کند که او هم ممکن است بخوابد و ديگر برنگردد، يا اگر شما به خريد و کار برويد، فکر کند که شما هم برنمى‌گرديد.
مرگ را هرچه قابل لمس‌تر براى او توضيح بدهيد مثلا بگوييد: «پدربزرگ خيلى خيلى پير شده بود و بدنش قادر به کارکردن نبود.» اگر پدربزرگ قبل از مرگ مريض بوده، اطمينان حاصل کنيد که کودک بفهمد مريض شدن مثل سرماخوردن معنى مردن نمى‌دهد. به او توضيح بدهيد که اين مريضى‌ها نمى‌تواند کسى را بکشد.