۱۰-همیشه در برخورد با کودک حالت پذیرندگی داشته باشند نه طرد کنندگی .

۱۱-از بیش از حد وابسته کردن کودک به خودتان بپرهیزید .

۱۲-کودک یا نوجوان خود را با الگوهای رفتاری مطلوب آشنا کنید .

۱۳-نسبت به احساسات و عواطف کودکان یا نوجوانان خود بی تفاوت نباشید ، آنها را به گرمی بپذیرید و تا حد امکان یاری شان کنید .

۱۴-تحمل کودک یا نوجوان را برای مواجه شدن با ناکامی های احتمالی افزایش دهید .

۱۵- در محبت کردن به کودکان راه افراط و تفریط را در پیش نگیرید ، محبت متوسط توأم با صمیمیت ، اثر فراوان تری دارد .

۱۶- توقعات کودک را در حد معقول و درست برآورده کنید .

۱۷-هیچ گاه کودکان را با القاب نامناسب صدا نزنید و از مسخره کردن آنها جدا خودداری کنید .

۱۸-معلمان و مربیان باید در شرایط آموزشی ، برفعالیت دانش آموزان در یادگیری تأکید کنند نه بر نمره های آنان ، زیرا برفعالیت یادگیری به جای تأکید بردرستی و نادرستی پاسخ ، مشوق کوشش های دانش آموزان است .

۱۹- هم چنین رقابت میان دانش آموزان برای کسب نمره کاهش یابد .تحقیقات نشان داده است در موقعیت های آموزشی که میان دانش آموزان رقابت وجود دارد ، حتی دانش آموزانی که اعتماد به نفس بالایی دارند با شکست روبه رو می شوند و به دنبال آن انتقاد از خود در آنها افزایش می یابد.