توجيه در جنگ جمل و صفين‏

در جريان جنگ جمل بعضى به بهانه اينكه اين جنگ يك نوع برادركشى و مسلمان‏كشى است، دست از دفاع كشيدند و بعضى از مقدس‏نماها، صريحاً امام بر حق، حضرت على عليه السلام را از اينكه با آشوبگران جنگ جمل مى‏جنگد، مورد انتقاد قرار دادند. امام على عليه السلام آشكارا، سپاه جمل را لعنت كرد، يكى از مقدس مآب‏ها به او گفت:
مؤمنين آنها را از لعن خود استثنا كن. حضرت على عليه السلام قاطعانه به او فرمود:
«وَيْلك ما كان فِيهم مُؤمن». «واى بر تو، در ميان آنها مؤمنى نيست.» «1»

در جريان جنگ صفين بعضى با توجيه مسلمان‏كشى جايز نيست، از يارى على عليه السلام دست كشيدند. على عليه السلام در برابر اين گونه افراد مى‏فرمود:
سپاه معاويه مسلمان نيستند، بلكه تظاهر به اسلام مى‏كنند، و كفر خود را پنهان مى‏دارند، تا وقتى داراى يار و ياور شدند كفرشان را آشكار نمايند.

در حالى كه بهانه‏جويان و مقدس‏مآب‏هاى كوردل همچنان در شك و ترديد باقى بودند، حتى سال‏ها بعد ايراد تراشى مى‏كردند كه مسلمان كشى جايز نيست.

امام باقر عليه السلام در برابر اين گونه افراد مى‏فرمود:
«لو ان عَليّاً قتل مؤمناً واحداً لكان شرّاً عندى من حمارى هذا» «2»
«اگر على عليه السلام يك نفر مؤمن (ظاهرى) را بقتل برساند آن مؤمن در نزد من از اين الاغ (اشاره به الاغ خود كرد) پليدتر است.»

اين‏ها نمونه‏هايى از توجيه‏ها و بهانه‏هاى نظامى بود كه بعضى با مطرح كردن آنها، هم خود دست از يارى حق مى‏كشند و هم ديگران را اغوا مى‏نمايند.
__________________________________________________
(1). بحار، ج 32 ص 326
(2). بحار، ج 32 ص 327