موضوع: داستان قوم عاد

ناگهان باد وزيدن گرفت ؛ بادى كه قرآن كريم چند خصوصيت براى آن ذكر فرمودهاست :
1 -بادعقيميعنى باد نازا(و عقيم به زنى گويند كه باردار نمى شود، چنانكه به مردى هم كه نسلى از وى باقى نماند عقيم گويند). در سبب نام گذارى بادمزبور به اين نام گفته اند: بادى بود كه حامل خير نبود و جز شرّ و عذاب چيزى بههمراه نياورده بود. چنان كه در وصف دنيا گويند دنياى عقيم ؛ يعنى دنيايى كه چيزى بهكسى نمى دهد.
ممكن است به اصطلاح اهل فنفعيلبه معنيافاعلوعقيمبه معناىعاقمباشد. يعنى بادى بود كه نهدرختى را آبستن مى كرد و نه براى لطافت هوا مؤ ثر بود و نه براى حيوانى سودمندبود، بلكه به هرچه مى رسيد آن را خشك و نابود مى كرد.
-2 بادصرصركه معانى متعددى دارد، از آن جمله گفته اند: به معناى باد سرداستودر چند حديث نيز صرصر را همين گونه معنا كرده اند. هم چنين برخى ازاهل لغت گفته اند: بادى است كه به شدت بوزد.

-3 بادعاتيهيعنى باد سركش . در روايت تعبير لطيفى درباره سركشى آن بادذكر شده و گفته اند: اختيار آن باد از دست نگهبانان و ماءموران خارج شد و بيش از حدّوزيدن گرفت . نگهبانان وحشت زده به خدا عرض كردند: ما مى ترسيم كه افراد غيرگناهكار را نيز هلاك كند. پس خداوند جبرئيل را ماءمور كرد و بيامد زيادى آن را به جاى خودبازگرداند.
-4 ريح فيها عذاب اليم؛ بادى كه در آن عذابى دردناك بود.(سوره احقاف آیه 24)شدت اين باد به حدى بود كه آن مردم قوى هيكل و بلند قامت را از جابرمى كند و چوندرخت خرما كه از بن كنده باشند، به اين سو و آن سو پرتاب و هر چه سرراهش بودنابود مى كرد. به هيچ چيزى نرسيد جز آن كه چون استخوان پوسيده و خاكسترشكردو در مجموع ، انسان ، حيوان ، درخت و خانه اى به جاى نگذارد و همه را با خاكيكسان كرد.
باد مزبور با همان شد و سرما، هفت شب و هشت روز پى درپى برآنها وزيد و همه را بهمجسمه هاى بى جانى تبديل كرد. از وهب بن منبهنقل شده كه اين هفت شب و هشت روز همان ايامى است كه عرب آن راايامالعجوزگويند كه باد و سرماى سختى بود. سبب آن كه اين باد و سرما رابهعجوز و پيرزننسبت دادند، آن بود كه پيرزنى از ترس باد وسرما درغارى پناه گرفت ، ولى سرما و باد از او هم دست برنداشته و سرانجام روز هشتم او راكشت . در اين ميان هود، پيروانش را در زمينى كه اطراف آن ديوار كوتاهى بود، جمع كرد. باد شديد به آن نقطه كه مى رسيد، به صورت نسيم جان بخشى در مى آمد وسروصورت آن ها را نوازش مى داد و موجب لطافت هوا و لذت روحشان مى گرديد.

راستى كه روزهاى شومى براى بت پرستان قوم هود و دشمنان آن حضرت گذشت وطولى نكشيد كه مجسمه هاى بى جانشان چون تنه هاى درخت خرما برزمين افكنده شد وخانه هاشان به صورت ويرانه هايى در آمد و از آن همه باغ هاى سرسبز و زمين هاىحاصل خيز و جمعيت بسيار، جز نامى به جاى نماند. طبق روايات ، استخوان ها و اموالشان وحتى ويرانه هاى به جا مانده نيز به تدريج در زير ريگ هاى بيابان احقاف و خاك هامدفو ن گرديد .
به علاوه اين فقط عذاب خوار كننده دنيا بود كه خداوند به آن ها چشانيد و عذاب آخرتسخت تر خواهد بود. بدين ترتيب طومار زندگيشان با لعنت دنيا و عذاب آخرت درهمپيچيده شد و براى هميشه از رحمت حق دور گشتند.
قرآن كريم پس از نقل داستان قوم عاد، مشركان مكه و كفّار زمانرسول خدا را مخاطب ساخته و به آن ها مى فرمايد:و ما به قوم عاد نيرو و قدرتى داديم كه به شما نداديم و براى آن ها گوش و ديدگان و دست ها قرار داديم ، اما آن گوش و ديدگان و دل ها، به كارشان نيامد. زيرا آيه هاى خدا را انكار مى كردند وعذابى را كه مسخره اش مى پنداشتند برايشان درآمد.(سوره احقاف آیه 26)ونيز درباره آن ها مىفرمايد:اگر اينان روى بگردانند، بدان ها بگو شما را از صاعقه عاد و ثمود بيم مىدهم.(سوره فصلت آیه 13)