ترک روزه عاشورا با وجوب رمضانبه روایتی دیگر که بخاری در صحیح خود آورده و با روایات فوق تناقض دارد توجه کنید:عَنِ ابْنِ عُمَرَ رضى الله عنهما قَالَ: صَامَ النَّبِیُّ صلى الله علیه وسلم عَاشُورَاءَ، وَأَمَرَ بِصِیَامِهِ، فَلَمَّا فُرِضَ رَمَضَانُ تُرِکَ. وَکَانَ عَبْدُ اللَّهِ لاَ یَصُومُهُ، إِلاَّ أَنْ یُوَافِقَ صَوْمَهُ.رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم روز عاشوراء را روزه میگرفت و دیگران را نیز امر به روزه این روز مینمودند تا این که ماه رمضان واجب گردید از آن به بعد دیگر روزه این روز ترک گردید و عبد الله بن عمر نیز این روز را روزه نمیگرفت مگر زمانی که عاشورا به روزی میافتاد که عادتاً آن روز را روزه می گرفت (مثلا روز جمعه) صحیح البخاری، ج ۲، ص ۲۲۶، ح ۱۸۹۲،کتاب الصوم، باب وُجُوبِ صَوْمِ رَمَضَانَ پس این روایت موافق با روایت دوم در روزه روز عاشوراء قبل از وجوب ماه رمضان و مخالف با آن در اجباری و یا اختیاری بودن روزه عاشوراء است.عمل نکردن پیامبر به حکمی که خود امر فرمودهمشکل دیگر این روایات مطلبی است که طبق روایت هیثمی در مجمع الزوائد به وجود میآید:هیثمی در مجمع الزوائد از ابو سعید خدری روایت میکند:ان رسول الله صلى الله علیه وسلم أمر بصوم عاشوراء وکان لا یصومه. رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم به روزه عاشوراء امر میفرمود و حال آنکه خود این روز را روزه نمیگرفتمجمع الزوائد، هیثمی، ج ۳، ص ۱۸۶یعنی: به گفته این روایت هیثمی، اشکال بیّن و آشکار در روایت صوم روز عاشوراء این است که چگونه ممکن است رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم به کاری نیک امر کند در حالی که خود اهل انجام آن نباشد؟!مگر در قران کسی که مردم را به چیزی امر کند ولی خودش انجام ندهد مذمت نشده است؟
موافقت پیامبر با آئین اهل کتاب!!!در روایتی دیگر که در صحیح بخاری آمده و کاملاً در تضاد با روایات فوق است رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم را در اموری که دستور از خداوند نداشته است تابع و مطیع آیین یهود و یا غیره دانسته است!!!