موضوع: دلایل ناخن جويدن كودكان چیست؟

دلایل ناخن جويدن كودكان چیست؟

ناخن جويدن يكي از اختلالات عادتي است كه اغلب در كودكان و گاهي بزرگسالان بروز مي كند.

به گزارش ايسنا، اين عمل به طورناخوداگاه صورت مي گيرد و افراد مبتلا به اين اختلال هنگام جويدن ناخن متوجه عمل خود نيستند. بعضي افراد مبتلا به جويدن ناخن و بعضي ديگر به جويدن اطراف ناخن مي پردازند وعده اي هم نيز هر دو عمل را انجام مي دهند.

زمان شروع:

اين اختلال احتمالا از 4 يا 5 سالگي شروع مي شود ولي در سنين 8 تا 12 سالگي بيشتر ديده مي شود. بر اساس نتايج تحقيقات، جويدن ناخن از 5 سالگي به شدت شروع و در 10 تا 15 سالگي به شدت خود مي رسد و اكثر مبتلايان به اين اختلال را كودكان 9 تا 11 سالگي تشكيل مي دهند.

علل ناخن جويدن

ناخن جوين علت*هاي مختلفي دارد كه برخي از آنها عبارتند از:
- فشار روحي و اضطراب:

اين عادت روشي براي تسكين ناراحتي*ها و عصبانيت*هايي است كه از يك موقعيت اضطراب زا و فشارآور به وجود مي*آيد زيرا ديده شده افرادي كه ناخن خود را مي جوند از افراد عادي مشوش*ترند. اين افراد در موقع صحبت كردن يا انتظار كشيدن با انگشتان خود و يا وسيله اي ديگر بازي مي كنند يا پاهاي خود را در حال نشسته پي در پي تكان مي*دهند. علاوه بر آن سوء تغذيه وكمبود ويتامين a در بعضي افراد آنها را عصبي مي كند و موجب ناخن جويدن توسط فرد عصبي مي شود.

- ترس:

اين عمل بيشتر در كودكاني كه والدينشان ناآگاهانه و به بهانه هاي مختلف در آنها ايجاد ترس مي كنند زياد ديده مي شود. مثلا وقتي به كودك گفته مي شود: "اگر گريه يا اذيت كني مي گويم لولو تو را بخورد" و يا ترساندن كودك از دكتر يا آمپول، شيوه هاي غلطي است كه والدين براي ساكت كردن كودك اعمال مي كنند.

- تقليد:

چنانچه يكي يا هر دو والدين كودكي؛ عادت به ناخن جويدن داشته باشند احتمال آنكه كودك آنها نيز به اين عادت مبتلا شود بيشتر از كودكاني است كه والدين آنها دچار اين اختلال نيستند. زيرا در بعضي موارد، كودك ناخن جويدن را از والدين مي آموزد، چون مي بيند والدينش به هنگام ناراحتي اين عمل را انجام مي دهند و ازاين رو ياد مي گيرد براي رفع ناراحتي خود به اين عمل روي آورد.

- هيجان پذيري بيش از حد:

عده*اي ناخن جويدن را واكنشي براي تخليه هيجانات و تمايلات ناخوداگاه فرد براي خود آزاري مي دانند و معتقدند اين عمل به خاطر احساس گناهي است كه فرد به وجود آمده و منجر به خود تنبيهي و خودآزاري او مي شود. احتمالا اين عادت در افرادي كه هيجان پذيرتر از ديگران هستند بيشتر ديده مي شود.

راهكارهاي درمانی

- چون ناخن جويدن ناخودآگاه وبر اثر فشار اضطراب دروني صورت مي گيرد، لذا با رفع علل اضطراب زا با روشهاي خوشايند فرد را از عمل خودآگاه سازيد.

- شيوه*هاي سرزنش، تهديد، تنبيه و ... نه تنها اثر درماني ندارد، بلكه تاثير منفي داشته و باعث تشديد اين عمل مي شود.

- ماليدن داروهاي تلخ، بدمزه، فلفل، رنگ و .... براي ترك ناخن جويدن كودك مؤثر نيست بلكه با ايجاد احساس گناهكاري و اضطراب در فرد سبب مي شود بيشتر به اين عمل بپردازد.

- در كودك به خاطر ناخن جويدن ايجاد ترس نكنيد كه باعث ايجاد اختلالات ديگر مي شود.

- اوقات فراغت فرد مبتلا را با فعاليت*هاي مورد علاقه او پر كنيد. اين فعاليت*ها مي*تواند در كم كردن و ترك اين عادت مؤثر باشد.

- كودك را هر بار كه در ترك عادت موفقيتي بدست مي آورد، تشويق كنيد.
-پایان-