سلسله بحثهای فضیلت وخواص سور /سوره مسدّ
یکصد و یازدهمین سوره قرآن کریم است که مکی است و 5 آیه دارد. این سوره را «تبت» (1) نیز می نامند.
در شأن نزول این سوره گفته اند: وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در پی فرمان «و أنذر عشیرتک الاقربین» دعوت خود را آشکار کرد جمعی از بستگان خود را به ضیافتی دعوت کرده و در آن جلسه فرمود: چه کسی با من بیعت می کند تا برادر و وصی و وارث و خلیفه بعد از من باشد و جز علی علیه السلام کسی با ایشان بیعت نکرد ابولهب به پا خاست و گفت: تبت یداک. آیا به خاطر این ما را دعوت کرده ای؟ و اینگونه بود که این سوره بر رسول خدا نازل شد.(2)در فضیلت این سوره از رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم نقل شده است: هر کس سوره «مسد» را قرائت نماید امید می رود که خداوند او و ابولهب را در یک جا گرد نیاورد.(3)از امام صادق علیه السلام نیز روایت شده: هر گاه سوره مسد را قرائت نماید ابولهب را نفرین نمایید چون او کسی بود که پیامبر و آنچه از جانب خداوند آورده بود را تکذیب می کرد.(4)
پی نوشت:
(1)درمان با قرآن، ص170(2)مناقب الامام امیرالمومنین علیه السلام، ص380(3)درمان با قران، ص170(4)ثواب الاعمال، ص127
