به کودک خجالتي خود کمک کنيد

خجالت عبارت است از اضطراب و نگراني در محيط هاي عمومي و هنگام شرکت در تعاملات اجتماعي
کودکاني که در مقابل ديگران صحبت نمي کنند و زماني که از آنها بطور مستقيم سؤال مي شود از پاسخ دادن اجتناب مي کنند، در زمره ي کودکان خجالتي قرار مي گيرند. چنين کودکاني در هيچ مسابقه و فعاليتي شرکت نمي کنند يا به مکان هايي مثل زمين بازي مدرسه نمي روند؛مگر اينکه از طرف يکي از والدين يا دوستان نزديک مورد حمايت قرار بگيرند
حس کمرويي در کودکان مي تواند موجب خجالت زدگي آنها از طريق جلب توجه عموم شود(حتي اگر اين جلب توجه مثبت باشد
بسياري از کودکان در بعضي از مکان ها نظيرمهدکودک يا پيش دبستاني خجالتي هستند. يک شخصيت درونگرا، خود به تنهايي مشکلي به وجود نمي آورد. اما زماني يک رفتار خجالتي مي تواند آزار دهنده باشد که او را از داشتن دوست، شرکت در بازي و ديگر فرصت هاي يادگيري دور کند که اين خود مي تواند مشکل ساز باشد

عوامل خجالت

تحقيقات نشان مي دهد که ميل به کمرويي ممکن است ژنتيکي باشد. با توجه به تحقيقات انجام شده در دانشگاه هاروارد در رابطه با نوزادان، متوجه شدند که پانزده تا بيست درصد نوزادان تازه به دنيا آمده در اين محيط جديد ساکت، هشيار وآرام هستند. با اين وجود، حدود25درصد از اين نوزادان نوجوانان خجالتي نمي شوند؛ در حالي که بعضي از نوجوانان خجالتي، کودکي پرشور و نشاطي داشته اند
گفته مي شود محيط يک کودک عامل مهمي است که او در آينده به يک نوجوان خجالتي تبديل شود يا برعکس. ميل به کمرويي يا خجالتي بودن با توجه به شرايط خانه نظير بي ثباتي در تربيت فرزند، اختلافات خانوادگي، انتقاد تند و اقتدار خواهر و برادر بيشتر خواهد شد

به فرزند خجالتي خود کمک کنيد

والديني که فرزندان خود را به نحوي قبول دارند و از آنها حمايت مي کنند. به آنها کمک مي کنند تا در تعاملات اجتماعي خود راحت برخورد کنند
تجربه ي يک موفقيت در بعضي از موقعيت هاي اجتماعي موجب تشويق کودک در موقعيت هاي مشابه آتي مي شود. دست انداختن و مسخره کرده يک کودک، بيان کردن عقايد و احساساتش، برچسب خجالتي زدن بر او و تحميل ارتباطات اجتماعي چاره ساز نخواهد بود
اما روش هاي مفيدي براي کمک به پدر و مادرها وجود دارد؛ قدرداني تان را از کودک خود براي کسي که هست بيان کنيد. بچه هاي خجالتي اغلب شنونده هاي خوبي هستند و نسبت به ديگران کمتر پرخاشگري مي کنند. بيشتر کودکاني که زمان خود را صرف بازي کردن با خود مي کنند. هم به والدين شان نزديک اند و هم دوستان صادق و باوفايي هستند. از فرزند خود در محيط هاي ناآشنا حمايت کنيد. تنهايش نگذاريد و اجازه بدهيد قبل از شرکت کردن در جمع، محيط و شرايط را به دقت بررسي کند
با کودک خود نمايش بازي کنيد. گفتن و انجام دادن کارهايي را که براي او سخت به نظر مي رسد با او تمرين کنيد

فعاليت هايي را مشخص کنيد که فرزند شما از عهده ي آن برمي آيد

کمکش کنيد تا کارهايي را در زماني که افراد خانواده يا دوستان دور هم هستند انجام دهد. مثلا کودک مي تواند نشان دهد که ميهمانان لباس شان را کجا قرار دهند و يا دستمال سفره ها را روي ميز بچيند
او را تشويق کنيد که براي بچه هاي کوچک تر اسباب بازي بياورد يا نشان بدهد چطور مي توان با قطعات پازل خانه سازي کرد. در اين صورت او اعتماد به نفس بيشتري در رابطه با بچه هاي کوچک تر پيدا مي کند
اجازه بدهيد فرزندتان برخي مسايلش را خودش حل کند، حتي اگر به سختي آن را انجام دهد. اطمينان خود را از توانايي فرزندتان براي سروکله زدن با مشکلات و پيدا کردن راه حل اظهار کنيد
هنگامي که فرزندتان در يک موقعيت اجتماعي موفق مي شود به آن توجه کنيد و نظر بدهيد
منبع: مجله 7روز زندگي (ش 99)