(آيه 4)- در اين آيه به وضع همسرش «ام جميل» پرداخته، مىفرمايد:
«و (نيز) همسرش، در حالى كه هيزمكش (دوزخ) است» (و امرأته حمالة الحطب).
(آيه 5)- «و در گردنش طنابى است از ليف خرما»! (فى جيدها حبل من مسد).
در اين كه همسر ابو لهب كه خواهر «ابو سفيان» و عمه «معاويه» بود و در عداوتها و كارشكنيهاى شوهرش بر ضد اسلام شركت داشت حرفى نيست، اما در اين كه قرآن چرا او را «حمالة الحطب» (زنى كه هيزم بر دوش مىكشد) توصيف كرده، بعضى گفتهاند: اين به خاطر آن است كه بوتههاى خار را بر دوش مىكشيد، و بر سر راه پيغمبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله مىريخت تا پاهاى مباركش آزرده شود.
«پايان سوره مسد»
