(آيه 6)- ولى در اين آيه، مىافزايد: «مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند كه براى آنها پاداشى تمام نشدنى است» (الا الذين آمنوا و عملوا الصالحات فلهم اجر غير ممنون).
(آيه 7)- در اين آيه، اين انسان ناسپاس و بىاعتنا به دلائل و نشانههاى معاد را مخاطب ساخته، مىگويد: «پس چه چيز سبب مىشود كه بعد از اين همه (دلائل روشن) روز جزا را انكار مىكنى»؟! (فما يكذبك بعد بالدين).
ساختمان وجود تو از يكسو، و ساختمان اين جهان پهناور از سوى ديگر، نشان مىدهد كه زندگى چند روزه دنيا نمىتواند هدف نهائى آفرينش تو و اين عالم بزرگ باشد.
اينها همه مقدمهاى است براى جهانى وسيعتر و كاملتر، و به تعبير قرآن در آيه 62 سوره واقعه «نشئه اولى» خود خبر از «نشئه ديگرى» مىدهد، چرا انسان متذكر نمىشود.
(آيه 8)- و در آخرين آيه سوره، مىفرمايد: «آيا خداوند بهترين حكم كنندگان و داوران نيست»؟! (ا ليس الله باحكم الحاكمين).
در حديثى آمده است هنگامى كه پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله سوره «و التين» را تلاوت مىفرمود وقتى به آيه «ا ليس الله باحكم الحاكمين» مىرسيد، مىفرمود: «بلى و انا على ذلك من الشّاهدين آرى خداوند بهترين حكم كنندگان است و من بر اين امر گواهم».
«پايان سوره تين»
