گفت‌وگو با یک صاحبخانه خوب؛ بچه‌های مستأجرم را نگه می‌دارم

از دور دو نفر را دیدم؛ بعد از کمی آشنایی متوجه شدم که آنها موجر و مستأجری هستند که دوستی و دست پدرانه صاحبخانه جای روابط خشک و هولناک را گرفته است. رضا احمدی یکی از صاحب خانه‌های خوبی است که برای مستأجرش، بوی پدر می‌دهد. همسر احمدی از زنان مهربانی است که بچه‌های مستأجرش را نگه می‌دارد.

چند سال است مستأجر دارید؟
از سال ۹۵؛ حدوداً ۳ سال.

خانه‌تان چند متر است و چقدر از مستأجرتان کرایه می‌گیرید؟
۱۲۰ متر خانه در ورامین دارم و ۲۰ میلیون ماهی ۱۰۰ هزار تومان اجاره می‌گیرم.

تابه‌حال به افزایش قیمت اجاره فکر کرده‌اید؟
از اجاره زیاد بدم نمیاد اما انصاف کجاست؟! من شرایط مالی مستأجرم رو دیدم که حاضر شدم سر قیمت مراعاتش را بکنم.

مستأجرتان می‌گفت هر وقت بخواهد به مسافرت یا جایی برود همسرتان بچه‌هایش را نگه می‌دارد؛ چرا؟!
بله. مستأجر ما در ورامین غریب‌اند و خانواده‌شان در کاشان هستند؛ آنها را مثل بچه‌های خودم دوست دارم و نمی‌خواهم احساس غریبی کنند، به همین خاطر خودم برای آنها پدری می‌کنم و همسرم برایشان مادری.

تا حالا فکر کردید مستأجرتان را عوض کنید؟
وقتی بدی از آنها ندیدم چرا باید این کار را بکنم.

حتماً دیدید صاحبخانه‌هایی که اسباب و اثاثیه مستأجرشان را توی کوچه می‌ریزند؛ نظرتان راجع به این رفتارها چیست؟
من فکر می‌کنم این آدم‌ها نه‌تنها خداترس نیستند بلکه خداشناس هم نیستند و بویی از انسانیت نبرده‌اند. من همیشه می‌گویم از هر دستی بدی از همان دست پس می‌گیری و نتیجه‌اش را هم در زندگی‌ام دیده‌ام...

منبع: تبیان