اوج اختلاف دیدگاه های سیدمحمد شیرازی با امام و نظام اسلامی در حوادث مربوط به آیت الله شریعتمداری بوجود آمد و باعث شد تا عملا سید محمد شیرازی در حمایت از آیت الله شریعتمداری در برابر حضرت امام قرار بگیرد. این اختلافات با رحلت امام و رهبری آیت الله خامنه ای نه تنها کاهش نیافت بلکه گسترده تر نیز شد و کم کم پا به عرصه ی مخالفت های عملی نیز گذاشت . مجموعه ای از اقدامات منتسبین بیت سید محمد شیرازی و نیز برخی فرزندان وی در داخل و خارج از کشور تحت چتر حمایتی خود سید محمد باعث شد تا عملا جریان شیرازی ها زیر ذره بین نهاد های امنیتی نظام قرار بگیرد.وی در پایان عمر به دلیل مواضعی که علیه جمهوری اسلامی ایران و ولایت فقیه گرفتند موجب شد که طلاب انقلابی به درس ایشان نروند. بعد از اینکه درس ایشان خلوت شد و همه از این امر مطلع شدند ایشان علیه نظام صحبت هایی کردند که موجب حصر وی شد.

(ص 41)

ائمه ی اطهار ما و اصحاب خاص آن بزرگواران حتی گاهی برای فروکش کردن اختلافات مذهبی میان مسلمین و کاهش فشار بر شیعه اقدام به مدح خلفای اهل تسنن نیز می نمودند که این رفتار ائمه باید الگویی باشد برای همه ی کسانی که خود را پیرو و شیعه ی آن بزرگواران می دانند تا در رفتار های خویش همواره مصالح شیعه و جهان اسلام را منظور نموده و به امنیت و رفاه شیعیان در تمامی سرزمین های اسلامی نیز اندکی فکر نمایند. متاسفانه رفتار های ناشایست برخی افراد مثل جریان شیرازی در کشور هایی همچون کشور ما سبب شده تا بسیاری از شیعیان در کشورهایی همچون عربستان عراق پاکستان تحت فشار قرار بگیرند و حتی جان خویش را هم از دست بدهند.

(ص 125)

در طول تاریخ اندیشه درمکتب شیعه رسم بوده است که هر کجا نطفه ی فکر و اندیشه ای منعقد می شد و نشو و نمو می یافت نام منطقه ی مذکور بر آن جریان نهاده می شد لیکن بر خلاف این سنت تاریخی و علمی نام جریان شیرازی اساسا برگرفته از نام یک خاندان و فامیل است نه جمعی از صاحبان اندیشه که در شهر شیراز دور هم گرد آمده باشند. هرچند افرادی چون شیخ الازهر به اشتباه این گونه بپندارد که شیرازی ها مستقر در شهر شیراز هستند و با این تصور علمای شیراز را به جلوگیری و مقابله با این جریان افراطی دعوت کند.

(ص 250)


منبع: نسیم