من خودم جزو کسانی هستم که اولین بار، این مفاهیم قرآنی را بین جوان‌ها رایج کردم، در مشهد و غیر مشهد. ما همین قرّای مصری را دادیم دست این جوان‌ها. جوان‌ها از این‌ها یاد گرفتند. آن‌ها در واقع اساتیدی هستند که معلمین جوانان ما هستند و این‌ها روزی که بتوانند مثل آن‌ها بخوانند، آن روز این‌ها قرّایی هستند که خودشان استادند، البته الان هستند کسانی که از بعضی از قرّای مصری خیلی بهتر می‌خوانند؛ یعنی هر قاری عربی معلوم نیست که خیلی خوب باشد. نه! بعضی از قرّای ما، مخصوصاً مشهدی‌ها که بینشان قرّای خیلی خوبی هست، از بعضی از مصری‌ها بهتر می‌خوانند، اما اساتید مصری، آن‌هایی که واقعاً استادند، آن‌ها هم بخوانند، چه ایرادی دارد؟! بعضی اوقات این‌ها را بگذارند، بعضی اوقات آن‌ها را بگذارند. اصل قضیه این است که قرآن را مردم یاد بگیرند، گوش کنند، بفهمند. عمده این است. معنای قرآن را بفهمند، استفاده کنند. اگر این بشود، آن وقت دنیا، به معنای حقیقی کلمه، اصلاح خواهد شد. اگر قرآن، مفاهیم قرآن، حقیقتاً رایج بشود، همه‌چیز درست می‌شود.[1]
[1] - میزبانی از بهشت (روایت حضور مقام معظم رهبری در منازل شهدا)، جمع‌آوری و تنظیم: کمیته انتشارات مؤسسه جهادی صهبا، تهران، سلمان فارسی، صص 40-42
منبع: مشرق
پاسخ با نقل قول
