آیت الله جوادی آملی:
خواندن دعا بر روزه گرفتن در روز عرفه مقدم است
حضرت آیت الله جوادی آملی طی سخنانی در خصوص روز عرفه در کتاب صهبای حج می فرمایند:
روز عرفه روز دعا و نيايش است و اگرچه روزه آن روز مستحب است، ليکن اگر روزه گرفتن آن روز موجب ضعف شود، آن گونه که انسان نتواند دعاهاي اين روز را بخواند، خواندن دعا بر روزه گرفتن مقدم است.[بحار، ج94، ص124 ـ 123.]
نقش نيايش در وصول به رحمت بيکران الهي، با بيان امام صادق(عليه السلام) که فرمود: «الدُّعاء کهف الإجابة کما أنّ السّحاب کهف المطر»[کافي، ج 2، ص 471.] به خوبي روشن است. طبق اين بيان نوراني همانطور که ابر، قرارگاه باران است، دعا نيز قرارگاه اجابت است. به بيان ديگر، اجابت در درون دعاست، همانطور که باران در نهاد ابر تعبيه شده است. بنابراين، چنانچه کسي با حسن ظن و خالصانه و عارفانه و به نحو عام دعا کند، خدا هم اجابت خواهد کرد. بخش مهمّي از پيروزي انبياي بزرگ(عليهم السلام) نيز به برکت دعا بوده است؛ زيرا تظاهرات و عمليات، بخش «جسماني» پيروزي را تشکيل ميدهد ولي دعا و نيايش «روح» ظفر است؛ چنانکه امام عليبن موسيالرضا(عليه السلام) همواره به اطرافيان خويش ميفرمود: بر شما باد به سلاح پيامبران: «عليکم بسلاح الأنبياء». آنگاه در پاسخ اينکه سلاح آنان چه بود؟ ميفرمود: دعا .
دعا تنها چيزي است که خدا آن را به انسان تمليک کرده است. انسان جز دعا و تضرع در پيشگاه خداوند مالک چيزي نيست: «يا سريع الرضا اغفر لمن لا يملک إلاّ الدّعاء»[مفاتيح الجنان، دعاي کميل.] . از اينرو در برابر دشمن درون، سلاحي جز ناله ندارد: «وسلاحه البکاء»[مفاتيح الجنان، دعاي کميل.] . دشمن بيرون را ميتوان با سلاح سبک و سنگين از پا درآورد ولي شيطان و دشمن سرسخت درون را تنها با اشک در برابر خدا ميتوان رام کرد. بنابراين، کسي که اهل ناله نيست، مسلح نيست و اگر کسي مسلح نباشد پيروز نخواهد شد؛ زيرا انسان تا زماني که خود را ميبيند، خدا را نميبيند و به درگاه او تضرّع و اظهار عجز نميکند، وقتي ننالد در نبرد با اهريمن درون و بيرون شکست ميخورد.
پاسخ با نقل قول
