در روايات آمده است كه سيدالشهدا(ع‏) نواحى اطراف قبر خويش را از اهل نينوا و غاضريه به مبلغ شصت هزار درهم خريدارى كرد و به خود آنان صدقه داد و با آنان شرط كرد كه مردم را به جايگاه قبرش راهنمايى كنند و هر كه را به زيارت آن حضرت آيد، سه ‏روز مهمان نمايند و پذيرايى كنند. بارى، كربلا نام يكى از شهرهاى كشور عراق است كه در كنار رودخانه فرات قرارداشته است. اين شهر، تا سال 61 هجرى، بيابان بوده است. از آن زمان به بعد، بر اثرشهادت حسين بن على(ع) در آن محل، به تدريج مورد توجه شيعيان آل على قرار گرفت و پس از بناى مرقدهاى شهدا، متدرجا مركز جمعيت گرديد. در اين كه ‏«كربلا» يعنى چه و ريشه لغوى آن چيست و از چه گرفته شده، بحث‌هاى ‏مفصلى انجام گرفته استطبق برخى نقل‌ها، اين نام از تركيب‏ «كرب‏» و «ال‏» ساخته شده ‏است، يعنى حرم ا...، يا مقدس ا...، «كرب‏»در لغت‏ سامى به معناى ‏«قرب‏» در عربى‏است كرب: قرب. اگر«ال‏» هم به معناى ‏«ا...‏» باشد، كربلا به معناى محلى است كه نزد خدا، مقدس و مقرب است، يا «حرم خدا» است. برخى هم آن را تركيب يافته از «كوربابل‏» دانسته‏اند، يعنى مجموعه‏اى از آبادي‌ها و روستاهاى بابل. موقعيتى كه كربلا در آن ‏قرار دارد، در بين النهرين است. اين منطقه در گذشته‏هاى دور، مهد حوادث و احيانا تمدن‌ها بوده و بخش‌هاى گوناگونى از اين ناحيه، نام‌هاى مختلف داشته است. كربلا، كور بابل، نينوا، غاضريه، كربله، نواويس، حير، طف، شفيه، عقر، نهر علقمى، عمورا، ماريه ‏و... كه بعضى از اين‌ها نام روستاها و آبادي‌هايى در اين منطقه وسيع بوده است. حرم مطهر امام حسين(ع) كه در اين شهر قرار دارد،تاريخچه‏اى مفصل دارد و دردوره‏هاى مختلف تاريخى، بناى آن تغييرات و تعميراتى يافته است.كربلا، شهرى است كه‏ خاندان‌هاى ريشه‏دار در آن ساكن بوده‏اند. حوزه علميه داشته و خانواده‏هايى شريف، اديب و علماى برجسته از آن برخاسته و در آن زيسته‏اند. قبر حضرت عباس‏(ع‏) نيز درهمين شهر است.در قرون اخير نيز شاهد تعدادى حوادث و انقلاب‌ها و فتنه‏ها بوده است. ولى به هر حال، در كربلا بيش از نشان‌هاى جغرافيايى و تاريخى، بايد مفاهيم والاى انسانى‏و شورگستري‌ها و الهام‏بخشي‌هاى قداست آفرين را سراغ گرفت.

منبع : جواد محدثى، فرهنگ عاشورا، ص 367