آیتالله فاطمینیا در این باره با اشاره به مسئولیت انبیا و اولیاء توضیح داد: کارکرد انبیا و اولیاء این است که ما را متوجه آن گنجینهها کنند و با اشاره به ارزشهای انسانی ما را تربیت کرده و باعث شوند هنگام عزیمت از این دنیا موجود شریف و باارزشی باشیم و عاقبت بهخیر شویم.
این استاد اخلاق با تمایز نهادن میان علم و معرفت توضیح داد: آنچه که باعث سعادت انسان میشود تنها در علم خلاصه نمیشود بلکه به معرفت هم نیاز است؛ برای تربیت علم کافی نیست باید جمع بین علم و معرفت حاصل شود. ما یک کاروان انسانی داشتیم که جمع بین علم و معرفت را در خود ایجاد کرده بودند که آخرین حلقه این کاروان در زمان ما آیتالله بهجت بود. زمانی پسر ایشان با من درد دل میکرد و میگفت: هیچکس از مقام علمی پدر ما سخن نمیگوید بلکه تنها از زهد و تقوایش حرف میزنند و درست هم میگفت، آیتالله بهجت از اعاظم علما بود.
این عالم علوم عقلی و نقلی اظهار کرد: اخلاق علیرغم اینکه همواره در بین ما نادیده گرفته میشود اصل و پایه دین ما است. یعنی در دین ما اخلاق رتبه نخست را دارد اما متاسفانه ما عملا اخلاق را در رتبه چندم قرار دادهایم.
وی گفت: عدهای از ما فکر میکنیم اخلاق چندان چیز ضروریای نیست یعنی چیزی مانند مربا بر سر سفره است که اگر نبود چندان اهمیت ندارد. آری عدهای از آقایان بر سفره علم، اخلاق را یک مربا فرض میکنند که اگر بود بود، اگر نبود هم اهمیتی ندارد. این در حالی است که سرتاسر دین ما اخلاق است و اگر اخلاق نباشد اصلا دینی وجود ندارد.