كسانی كه از گوشه و كنار دنیا به حج میروند، به تمام آرزوها و اهداف خود میرسند. و ما را در آسان نمودن حج ایشان طبق دلخواهشان، برنامهای است كه بر اساس نظم و ترتیب و انسجام ظاهر میگردد.
پس هر یك از شما باید كاری كند كه وی را به محبت و دوستی ما نزدیك مینماید؛ و از آنچه كه باعث نزدیكی به كراهت و خشم ما است دوری گزیند؛ زیرا امر ما به طور ناگهانی فرا میرسد. در آن هنگام دیگر توبه و بازگشت سودی ندارد و پشیمانی از گناه، كسی را از كیفر ما نجات نمیبخشد. خداوند راه رشد و هدایت را به شما نشان دهد! و به رحمت خود، وسایل توفیق را به آسانی برایتان فراهم فرماید.3
در این نامه ارزشمند، امام زمان (سلام الله علیه) چند مانع را یادآوری فرموده و همگان را از آن بر حذر داشتهاند:
- عهد و پیمان خویش را با خدا و اولیای او نشكنید؛
- خود را در شعلة فتنهها و آشوبها نیندازید؛
- به اموری كه موجب ناخوشنودی امام است روی نیاورید.
ب) بی وفایی در عهد و میثاق با امام زمان (سلام الله علیه):
یكی از حقوق مسلّمی كه بایستی نسبت به وجود مقدس امام زمان ارواحنا فداه رعایت كنیم، وفای به عهد و پیمانی است كه خداوند متعال بر عموم آدمیان و به ویژه بر اهل ایمان واجب گردانیده است: «وَ قَد أَخَذَ مِیثَاقَكُم إِن كُنتُم مُؤمِنینَ»؛4 و اگر آماده ایمان آوردن هستید، خداوند از شما عهد و پیمانی (فطری) گرفته است.
خداوند متعال، دو گونه عهد و پیمان را ویژه امام زمان (سلام الله علیه) بر عهده ما قرار داده است:
1. عهد و پیمان عام؛ و آن عبارت است از پیمانی عمومی كه به مقتضای فطرت در نهاد تمام آدمیان به ودیعت نهاده شده است؛ چنانكه در زیارت آل یاسین به ساحت قدسی ولیّ عصر (ارواحنا فداه) این گونه تقدیم سلام میكنیم: «السَّلامُ عَلَیكَ یَا میثَاقَ اللَّهِ! الّذِی أَخَذَهُ وَ وَكَّدَهُ»؛5 سلام بر تو ای عهد و پیمان خدا! كه خداوند آن را بر خلق خویش محكم و مؤكّد ساخته است.