دلیل دوّم: اگر آن حضرت متعبّد به شرایع دیگر می‌بود لازم بود بر علمای اعصار که در وقایع و حوادث به شریعت قبل خود مراجعه کنند چرا که تاسّی و مراجعه بر آنان واجب است و زمانی که می‌بینیم چنین مراجعه‌ای صورت نگرفته به بطلان این نظر یقین پیدا می‌کنیم. دلیل سوّم: آن حضرت « معاذ» را در حکمی که در کتاب و سنّت نیافته بود و از پیش خود اجتهاد کرده بود تایید نمود و اگر بنا می‌بود که آن حضرت به حکم تورات متعبّد می‌بود نمی‌توانست بدون مراجعه به تورات و انجیل اجتهاد به نفس کند. المحصول. فخر رازی ( ۶۰۶ هـ ). ج ۳٫ ص ۲۶۳و یا ابوالحسین بصری می‌گوید:… أن نبینا (ص) لم یکن متعبدا قبل النبوة ولا بعدها بشریعة من تقدم لا هو ولا أمته…… پیامبر ما و امّت او هیچ یک از شرایع و ادیان دیگر را عبادت نکرده است… المعتمد، ابو الحسین بصری، ص ۳۳۶ابن عابدین در حاشیه رد المحتار می‌گوید:هل کان قبل البعثة متعبدا بشرع أحد؟ أن المختار عندنا عدمه وهو قول الجمهور در رابطه با عبادت پیامبر علیه الصلاه و السلام به شریعتی دیگر قبل از اسلام… در ابتدای کتاب صلاه گفته شد که نظر مختار ما عدم عبادت آن حضرت طبق شریعت دیگر است و نظر جمهور علماء هم همین استحاشیة رد المحتار. ابن عابدین. ج ۱٫ ص ۹۷ثانیاً: روایات متعددی در منابع اهل سنّت حکایت از آن دارد که رسول خدا صلّی الله علیه وآله وسلّم دیگران را از تبعیت یهود منع می‌نمود.از رسول خدا صلّی الله علیه وآله وسلّم روایت نموده‌اند:لیس منا من تشبه بغیرنا لا تشبهوا بالیهود ولا بالنصارى.از ما نیست کسی که به غیر ما از یهود و نصارا تشبّه نمایدسنن ترمذی، ج ۴، ص ۱۵۹در روایتی دیگر از رسول خدا صلّی الله علیه وآله وسلّم آورده‌اند:لا تشبهوا بالیهود و النصاری. با یهود و نصارا مشابهت نداشته باشید فتح الباری، ابن حجر، ج ۱۱، ص ۱۲