دعا، به معنای خواندن و صدا زدن دیگری، و از برنامه های عبادی مهمی است که در تمامی ادیان، به ویژه ادیان
آسمانی موردتوجه خاص قرار گرفته است؛ چرا که جوهر ی دین، پرستش است و دعا، اظهار نیاز و ناتوانی در
برابر نیروی برتر و بدون رقیب آن دین می باشد، آن سان که رسول گرامی اسلام فرمودند: «الدُّعا مُخُّ العِبَادَةَ؛
درون مایه اصلی عبادت، دعاست».1
تعابیر روایی نیایش
در زبان روایات و کلام معصومان(علیهم السلام)، از دعا، با تعبیرهای مختلفی چون برترین عبادت2، کلید
رستگاری3، سلاح مؤمن4، سلاح انبیاء5، برنده ترین سلاح6 و... یاد شده است. می گویند روزی در مسجد،
اصحاب گرم گفت وگو بودند که آوای دل نشین پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) همگان را به سکوت واداشت. آن حضرت پرسید:
آیا می خواهید شما را به اسلحه ای که موجب نجات شما از دشمن و سبب افزایش روزی می شود رهنمون
شوم؟ حاضران پاسخ گفتند: آری ای فرستاده خدا. پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود: «شب و روز در حال دعا و
نیایش با پروردگارتان باشید؛ چرا که دعا، سلاح مؤمن است».