موضوع: جمعه هاى صبورى

جمعه هاى صبورى


جمعه هاى صبورى یکى در پى دیگرى مى آیند و مى روند و چشم هاى منتظر از آغاز هفته چشم به راه جمعه مى ماند. جمعه انگار دریچه اى است به وادى سبز و پرتکاپوى انتظار. لحظه اى است که مى توان در آن سر از لایه هاى هزار توى روز مرگى بیرون آورد و همراه با دعاى منتظران نفسى تازه کرد و دل را از نسیم خوش انتظار لبریز نمود. جمعه هاى پى در پى انگار نردبانى است که قدم به قدم از آن بالا مى روى و پله پله به آن لحظه ى آسمانى موعود نزدیک مى شوى. به هوش! که پایت نلغزد، جمعه اى را از یاد مبرى، پله اى را جا نیندازى. آن گاه بنگرى چه نردبان سبزى است اتصال جمعه هاى پى در پى لبریز از انتظار وچه شیرین تو را به موعود مهربانى ها نزدیک مى کند.
عصر پنج شنبه وقتى که خورشد اندک اندک سر بر غروب دلتنگى مى نهد، وقتى آسمان پر مى شود از فرشتگانى که با قلم هاى طلا، صحیفه هاى نقره ى شان را از صلوات بر محمد وآل محمد پر مى کنند،(1) دل به هواى دیدارى یا نسیم کرامتى و یا دست کم به هواى شیرینى راز و نیازى، در هر تپشى، بر زلال ترین چشمه ى رحمت جارى خدا، پیامبر مهربانى ها محمد مصطفى صلى الله علیه وآله و بر همه ى گل هاى پاک بوستانش سلام ودرود مى فرستد و از این درودها ریسمانى مى سازد تا بهشت، با کوله بارى از هزاران اقاقیاى نیکى و بارانى که هر قطره اش کدورت هزار گناه را مى شود و با آن ریسمان تا هزار پله بالا مى رود.(2) تا آن جا که جز هاله اى از نور آبى رنگ اجابت چیزى نیست.

پی نوشت:

1- مفاتیح الجنان، ص 75، اعمال شب جمعه.

2- همان، از امام صادق علیه السلام منقول است که فرمود: صلوات بر محمد وآل محمد علیهم السلام در شب جمعه برابر است با هزار حسنه، ومحو مى کند هزار سیئه وبالا مى برد هزار درجه)