پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شده/به نام خداوند بخشنده ی مهربان
حدید
(آيه 18)- در اين آيه بار ديگر به مسأله انفاق كه از ميوههاى شجره ايمان و خشوع است باز مىگردد، و همان تعبيرى را كه در آيات قبل خوانديم با اضافاتى تكرار كرده، مىفرمايد: «مردان و زنان انفاق كننده و آنها كه (از اين راه) به خداوند قرض الحسنه دهند، (اين قرض الحسنه) براى آنان مضاعف مىشود و پاداش پرارزشى دارند» (إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَ الْمُصَّدِّقاتِ وَ أَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً يُضاعَفُ لَهُمْ وَ لَهُمْ أَجْرٌ كَرِيمٌ).
منظور از «قرض الحسنه به خداوند» همان «انفاق فى سبيل اللّه» است، هر چند وام دادن به بندگان خدا نيز از فضل اعمال است. و در آن حرفى نيست.
پاسخ با نقل قول
