امام علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام فرمودند: نیکو کنید تلاوت قرآن را که آن سودمند ترین داستان هاست، و بدان شفا جوئید که آن شفای سینه هاست و پیروی کنید نوری را که خاموش نشود، و چهره ای را که کهنه نشود، و فرمانبردار باشید و تسلیم دستور آن باشید که با تسلیم بودن هیچ‌گاه گمراه نشوید.
«غررالحکم و دررالکلم،٨١٢٨ ٤-ص ٣١٠»
پرستویی که مقصد را در کوچ میبیند از ویرانی لانه اش نمی هراسد.
م.ا
محمد 110 (09-23-2013), محمدابراهیم نامدار (08-04-2013)
الإمامُ العسكريُّ علیه السلام ـ لمّا سُئلَ عن عِلَّةِ وُجوبِ الصَّومِ ـ :
لِيَجِدَ الغَنِيُّ مَسَّ الجُوعِ؛ فَيَمُنَّ على الفَقيرِ
امام حسن عسكرى علیه السلام در پاسخ به پرسش از علت واجب شدن روزه فرمود : تا توانگر درد گرسنگى را بچشد و در نتيجه به نيازمند كمك كند.
( ميزان الحكمة،ج6،ص391)
الإمامُ عليٌّ علیه السلام :
علَيكَ بالصَّومِ ؛ فَإنّهُ زكاةُ البَدَنِ .
بر تو باد روزه گرفتن ، كه زكات بدن است .
(ميزان الحكمة،ج5،ص26)
امیرالمومنین امام حضرت علی علیه السلام فرمودند:
اى بندگان خدا ! بدانید كه كوچكترین چیزى كه براى مردان و زنان روزه دار است، این است كه فرشته اى در روز آخر ما مبارك رمضان به آنها ندا مى دهد:
اى بندگان خدا ! بشارتتان باد كه [خداوند متعال ] گناهان گذشته شما را آمرزید، پس بنگرید كه بعد از این چگونه عمل خواهید كرد.»
«امالى شیخ صدوق، صفحه100»
پرستویی که مقصد را در کوچ میبیند از ویرانی لانه اش نمی هراسد.
م.ا
محمد 110 (09-23-2013), محمدابراهیم نامدار (08-09-2013)
امیرالمومنین امام على عليه السلام فرمودند:
هر كس در خوردن به كم بسنده كند ، سلامتش بيشتر مى شود و انديشه اش به سامان مى رسد .
«غرر الحكم،حديث 8803 -دانش نامه احاديث پزشكي: 2 / 1»
پرستویی که مقصد را در کوچ میبیند از ویرانی لانه اش نمی هراسد.
م.ا
محمد 110 (09-23-2013), محمدابراهیم نامدار (08-11-2013)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: سه نفرند كه خداوند آنها را دوست دارد و به رويشان مى خندد و از وجودشان خوشنود است:
اوّل: كسى كه هرگاه با گروهى از دشمنان خدا رو برو شود ، در راه خداوند عزّ و جلّ جانبازى مى كند تا آن كه يا كشته شود يا خداوند متعال او را پيروز گرداند و از شرّشان نگه دارد. پس خداوند فرمايد: بنگريد به بنده‌ام كه چگونه براى من جانبازى كرد و
دوم:كسى كه زنى زيبا دارد و بسترى نرم و گرم، اما نيمه شب از خواب برمى‌خيزد و شهوتش را وا می‌گذارد و مرا ياد مى‌كند و با من به راز و نياز مى پردازد، در صورتى كه مى توانست در بستر بيارمد.
سوم: كسى كه در سفر است و همسفرانش شب تا دير هنگام از هر در سخنى مى گويند و يا راه مى‌سپارند و چون خسته شدند، مى خوابند، اما او در
«میزان الحکمه، جلد 6،حدیث10903»
پرستویی که مقصد را در کوچ میبیند از ویرانی لانه اش نمی هراسد.
م.ا
محمد 110 (09-23-2013), محمدابراهیم نامدار (08-16-2013)
امام علي علیه السلام :عَجِبتُ للبخيلِ يَستعجِلُ الفَقرَ الّذي مِنه هَرَبَ ، و يَفُوتُهُ الغِنَى الّذي إيّاهُ طَلبَ ، فيعيشُ في الدُّنيا عَيْشَ الفُقراءِ ، و يُحاسَبُ في الآخِرةِ حسابَ الأغنياءِ
در شگفتم از بخيل كه فقر و نادارى را كه از آن گريزان است به سوى خود مى شتاباند و توانگرى و ثروتى را كه در پى آن است از دست مى دهد او در دنيا مانند تهيدستان به سر مى برد و در آخرت همچون توانگران از او حسابرسى مى شود.
( ميزان الحكمه، ج 1، ص507)
امیرحسین (08-16-2013)
امام علي علیه السلام :لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفِى هَذَا عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِى مَا أَبْغَضَنِى وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِى مَا أَحَبَّنِى وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قُضِيَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ ص أَنَّهُ قَالَ يَا عَلِيُّ لَا يُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ وَ لَا يُحِبُّكَ مُنَافِقٌ.
اگر با شمشيرم بر بينى مؤمن بزنم كه دشمن من شود ، با من دشمنى نخواهد كرد ؛ و اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد ، دوست من نخواهد شد و اين بدان جهت است كه قضاى الهى جارى شد و بر زبان پيامبر اُمى (ص) گذشت كه فرمود :" اى على ! مؤمن تو را دشمن نگيرد ، و منافق تو را دوست نخواهد داشت ."
( نهج البلاغه، حكمت45 )
امیرحسین (08-20-2013)
پيامبر اعظم صلي الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه آدمى زاد از اين جهان به سراى باقى مىرود، پرونده اعمال او بسته مى‌شود جز در سه چيز [كه هم چنان باز خواهد ماند]:
1) صدقه جاريه؛ (یعنی انجام کارهای که عموم مردم از آن نفع ببرند. مثل بناء مسجد، احداث مدرسه، بیمارستان و...)
2) علمي و دانشی كه ديگران از آن بهره مند گردند.
3) فرزند صالحي كه براي او دعاي خير نمايد.
«بحارالانوار، جلد2 صفحه 22»
پرستویی که مقصد را در کوچ میبیند از ویرانی لانه اش نمی هراسد.
م.ا
محمدابراهیم نامدار (08-21-2013)
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
گناهی كه نعمت ها را تغيير مى دهد، تجاوز به حقوق ديگران است.
گناهى كه پشيمانى مى آورد، قتل است.
گناهى كه گرفتارى ايجاد مى كند، ظلم است.
گناهى كه آبرو مى بَرد، شرابخوارى است.
گناهى كه جلوى روزى را مى گيرد، زناست.
گناهى كه مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خويشان است.
گناهى كه مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تيره و تار مى كند، نافرمانى از پدر مادر است.
«علل الشرايع، جلد 2، ص 584»
پرستویی که مقصد را در کوچ میبیند از ویرانی لانه اش نمی هراسد.
م.ا
محمدابراهیم نامدار (08-22-2013)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول