شجاعت داريم... اين كه ترس نداشته باشيم والا ترس از مالمان،
ترس از جانمان، ترس از آبرويمان، انفعال در مقابل دشمن،ترس از جو، ترس از فضا؛ اگر اين حرف را بزنيم، عليه ما خواهند بود؛اگر اين حرف را بزنيم، فلان لكه را به ما خواهند چسباند، اين ترسها
فهم انسان را هم مختل ميكند. گاهى انسان به خاطر اين ترسها،
به خاطر اين ملاحظات، صورت مسئله را درست نميفهمد؛
نميتواند مسئله رادرست درك بكند و حل بكند؛ موجب اشتباه
خواهد شد.
اگر پرواى قضاوتهاى مردم و داوريهاى گوناگون مردم را به جاى
پرواى از خدا گذاشتيم، مشكل درست خواهد شد؛ چون پرواى ازخدا متعال، تقواست. اگر اين را كنار گذاشتيم و ترس مردم جايگزينشد، آن وقت فرقانى هم كه خداى متعال گفته، پيدا نخواهد شد؛«ان تتقوا الله يجعل لكم فرقانا»1 اين فرقان، ناشى از تقواست.روشن شدن حقيقت براى انسان، دستاورد تقواست و به نظر من،اين مسئله، خيلى مهم است؛ مسئله خشيت از مال و جان وحرف مردم و آبرو و زمزمه ها و حرفها و حديثها و تهمتها و اينها،
خيلى مهم است.
به نظر من، يكى از چيزهايى كه فتوحات گوناگون امام را ارزانى آنبزرگوار داشت، همين شجاعت او بود كه فتوحات علمى،فتوحات معنوى، فتوحات سياسى، فتوحات اجتماعى،اين مجذوب شدن دلها به آن بزرگوار را - كه واقعاً چيز عجيبى بود -به وجود آورد و شجاعت آن بزرگوار، اين بود كه ملاحظه هيچ چيزى رانميكرد. بالاخره اهل فتنه، مايلند كه خشيت خودشان را، خوف از
خودشان را در دل نخبگان و خواص، به جاى خشيت از خدا بنشانند؛يعنى مايلند كه از آنها ترسيده بشود.2پىنوشتها:
1. انفال، آيه 29.
2. از بيانات رهبر معظم انقلاب، در ديدار با اعضاى مجلس خبرگان رهبرى، مهر 1388.
پاسخ با نقل قول
