سالها فکر من ایناست و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم ؟
از کجا آمده ام ؟ آمدنم بهر چه بود ؟
به کجا می روم آخر ؟ ننمایی وطنم.
مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا
با چه بود است مراد وی از این ساختم.
مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک
دو سه روزی قفسی از بدنم ساخته ام
(مولوی)
آســـــمان (07-10-2012), امیرحسین (06-03-2012), رویا (07-11-2012), راضیه (05-06-2013), طاهره وحیدیان (06-04-2012)
اى نسيم سحر آرامگه يار كجاست منزل آن مه عاشق كش عيار كجاست
هر كه آمد به جهان نقش خرابى دارد در خرابات بگوئيد كه هشيار كجاست
آن كس است اهل بشارت كه اشارت داند نكته ها هست بسى محرم اسرار كجاست
حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج فكر معقول بفرما گل بى خار كجاست
اِلهی قَوِّ عَلی خِدمَتِکَ جَوارِحی.....
* امروز برای شهدا وقت نداریم * ای داغ دل لاله تو را وقت نداریم *
*با حضرت شیطان سرمان گرم گناه است * ما بهر ملا قات خدا وقت نداریم *
*چون فرد مهمی شده نفس دغل ما * اندازه یک قبله دعا ، وقت نداریم *
*در کوفۀ تن ،غیرت ما خانه نشین است * بهر سفر کربُ و بلا ، وقت نداریم *
*تقویم گرفتاری ما پر شد ه از زرد * ای سرخ ، گل لاله ، تو را وقت نداریم *
*هر چند که خوب استشهیدانه بمیریم * خوب است ، ولی حیف که ما وقت نداریم
اِلهی قَوِّ عَلی خِدمَتِکَ جَوارِحی.....
نگاه كن چه فرو تنانه بر خاك مي گسترد
آنكه نهال نازك دستانش
از عشق
خداست
و پيش عصيانش
بالاي جهنم
پست است.
آن كو به
يكي « آري » مي ميرد
نه به زخم صد خنجر،
مگر آنكه از تب وهن
دق كند.
قلعه يي عظيم
كه طلسم دروازه اش
كلام كوچك دوستي است.
پرواز (06-20-2012), امیرحسین (06-12-2012), رویا (07-11-2012), راضیه (05-06-2013), طاهره وحیدیان (06-13-2012)
برای تو و خویش چشمانی آرزو می کنم
که چراغ ها و نشانه ها را در ظلماتمان ببیند
گوشی که صداها و شناسه ها را در بیهوشی مان بشنود
برای تو و خویش روحی که این همه را در خود گیرد و بپذیرد
و زبانی که در صداقت خود ما را از خاموشی خویش بیرون کشد
و بگذارد از آن چیزها که در بندمان کشیده است
سخن بگوییم
پرواز (06-20-2012), آســـــمان (07-10-2012), امیرحسین (07-11-2012), راضیه (05-06-2013), طاهره وحیدیان (06-13-2012)
می کــَـنم الفبا را، روی لوحه ی سنگی
واو مثل ویرانی، دال مثل دلتنگی
بعد از این اگر باشم در نبود خواهم بود
مثل تاب بیتابی مثل رنگ بیرنگی
حسین منزوی
***
**
*
پشت هر کوه بلند
سبزه زاریست پر از یاد خدا
و در آن باغ کسی می خواند
که خدا هست، دگر غصه چرا؟!؟!...
*
**
***
راضیه (05-06-2013), طاهره وحیدیان (07-16-2012)
دوست دارم كه دوست، عيب مرا
همچـو آئينــه روبــــــــــرو گـويد
نه كه چون شانه با هزار زبان
پشت ســر رفته، مـو به مو گوید
***
**
*
پشت هر کوه بلند
سبزه زاریست پر از یاد خدا
و در آن باغ کسی می خواند
که خدا هست، دگر غصه چرا؟!؟!...
*
**
***
امیرحسین (07-11-2012), راضیه (05-06-2013), طاهره وحیدیان (07-16-2012)
لحظــــه ے بغــــض نـشد حفــــظ کنمـ چشــممـ را
در دل ابــــر نگــــهـــدارے بــــــاران سخت است
زیــــر بــــــاران که بہ من زل بزنے خواهــــــے دیـد
فـــــن تشخیص نم از چهره ے گریان سخت است...
***
**
*
پشت هر کوه بلند
سبزه زاریست پر از یاد خدا
و در آن باغ کسی می خواند
که خدا هست، دگر غصه چرا؟!؟!...
*
**
***
امیرحسین (07-17-2012), راضیه (05-06-2013), طاهره وحیدیان (07-16-2012)
رمضان شهر عشق و عرفان است
رمضان بحر فیض و احسان است
رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن
گــــاه تــــجدید عهد و پیمان است
رمــضــان امــتــــداد جــــاده نــــور
در گذرگاه هــر مــــسلمــان است
رمــضــان چــلچــراغ نـــور افـشان
در شبــستان قلــب انـسان است
مـــاه تــحكــیــم آشنـــایــــی هـــا
مــاه تعــطیل قــهر و حرمان است
مـــاه شـــب زنــده داری عـشــاق
مــاه بــیــدار بــاش وجــدان است
مـــاه اشــك و خـروش و ناله و آه
راه برگــشت هــر پــشیمان است
مــــاه آســـایــش قــلــوب بــشــر
مــاه پــالایــش تـــن و جــان است
مــــاه تــسلیــم در بــــر خـــالـــق
مــاه تــمریــن كــار نــیـكــان است
رمضــان چــشمــه عـطــای خـــدا
ماه عفو و گذشت و غفــران است
ویرایش توسط آســـــمان : 07-25-2012 در ساعت 10:52 AM
***
**
*
پشت هر کوه بلند
سبزه زاریست پر از یاد خدا
و در آن باغ کسی می خواند
که خدا هست، دگر غصه چرا؟!؟!...
*
**
***
رمضان آمد و آهسته صدا کرد مرا
مستعد سفر شهر خدا کرد مرا
از گلستان کرم طرفه نسیمى بوزید
که سراپاى پر از عطر و صفا کرد مرا
نازم آن دوست که با لطف سلیمانى خویش
پله از سلسله دیو دعا کرد مرا
فیض روح‌القدسم کرد رها از ظلمات
همرهى تا به لب آب بقا کرد مرا
من نبودم بجز از جاهل گم کرده رهى
لایق مکتب فخر النجبا کرد مرا
در شگفتم ز کرامات و خطاپوشى او
من خطا کردم و او مهر و وفا کرد مرا
دست از دامن این پیک مبارک نکشم
که به مهمانى آن دوست ندا کرد مرا
زین دعاهاست که با این همه بى‌برگى و ضعف
در گلستان ادب نغمه سرا کرد مرا
هر سر مویم اگر شکر کند تا به ابد
کم بود زین همه فیضى که عطا کرد مرا
بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد
هلال عید به دور قدح اشارت کرد
ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد
مقام اصلى ما گوشه خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد
بهاى باده چون لعل چیست جوهر عقل
بیا که سود کسى برد کاین تجارت کرد
نماز در خم آن ابروان محرابى
کسى کند که به خون جگر طهارت کرد
فغان که نرگس جماش شیخ شهر امروز
نظر به دردکشان از سر حقارت کرد
به روى یار نظر کن ز دیده منت دار
که کار دیده نظر از سر بصارت کرد
حدیث عشق ز حافظ شنو نه از واعظ
اگر چه صنعت بسیار در عبارت کرد
آســـــمان (07-26-2012), امیرحسین (07-26-2012), راضیه (05-06-2013)
پاسخ با نقل قول
