موضوع: پیشواز غدیر.

تصویری از یک تروریست وهابي تکفیری که قبل از وقوع جنایت دستگیر شد.

فتواي وهابيون

با کشتن هفت محب اهل بیت ،
بهشت بروید !
کوردلان وهابی با فتوای تکفیر شیعیان ،
به پیروان خود اینگونه القا میکنند که چنانچه شما هفت شیعه
را بکشید بدون حساب و کتاب به بهشت وارد میشوید
و میهمان رسول الله خواهید بود !
ببينيد چگونه كمربند انفجاري زير پيراهنش بسته....
بنظرشما آيا آدم حلال زاده با محبين اهلبيت اينجور برخورد ميكند؟؟؟؟
جرم ماچيست؟؟ اينست كه امام علي را دوست داريم....
این تصویر یک تروریست وهابی است که قبل از اقدام به انفجار کمربند انفجاری در حسينيه الزهرا توسط نیروهای امنیتی عراق دستگیر گردید.

به فتواي اين دو مفتي خبيث( مفتي قبلي وهابيت عربستان بن باز ؛ كه خدا هر دو چشمش را ازش گرفت و عبدالعزيز بن عبدالله آل شيخ مفتي الان وهابيت است كه از يك چشم كور است .)
هزاران نفر از شيعيان در كشورهاي مختلف به شهادت رسيده اند .

یک حکایت زیبا از ضایع شدن بن باز

در برابر استدلال زیبای مرحوم حکیم

مرحوم آيه الله العظمى سيد محسن حكيم قدس سره كه مرجع شيعيان و زعيم حوزه علميه نجف بود، در سفرى كه به عربستان داشت ، در جلسه اى با « بن باز » مفتى آن روز آن كشور (كه نابينا بود) مواجه شد.

بن باز، ظاهرا به ديدن آقاى حكيم رفته بود ولى در واقع قصد داشت با ايشان جدال كند و افكار وهابيگرى خود را مطرح نمايد.

در اين جلسه ، بن باز، از آيه الله حكيم پرسيد: شما شيعيان چرا به ظواهر قرآن عمل نمى كنيد؟

آيه الله حكيم در جواب گفتند: اين ديدار جاى چنين صحبت هايى نيست ، بگذاريد به احوالپرسى برگزار شود. بن باز، سماجت كرده و خواستار دريافت جواب شد. آيه الله حكيم ، ناچار به بن باز گفتند: اگر قرار باشد به ظاهر قرآن تكيه كنيم و همان را معيار عمل به آن قرار دهيم ، بايد معتقد شويم كه شما به جهنم خواهيد رفت !

بن باز، با تعجب پرسيد چرا؟ آيه الله حكيم گفتند: چون قرآن مى فرمايد: و من كان فى هذه اعمى فهو فى الاخره اعمى و اضل سبيلا(؛سوره اسراء، آيه 72 ((كسى كه در اين جهان (از ديدن چهره حق ) نابينا باشد، در جهان آخرت هم نابينا و گمراه تر خواهد بود)). و شما كه از دو چشم نابينا هستيد، طبق ظاهر اين آيه بايد در آخرت هم نابينا باشيد و در زمره گمراهان كه اهل جهنمند، قرار بگيريد. بنابراين ظاهر بسيارى از آيات قرآن مقصود نيست !

بن باز گفته بود اگر قرار است حضرت علي چشمهايم را شفا دهد اصلا نمي خواهم اين چشم ها بينا شود .

اين قدر بغض اهل بيت در دل اين مفتيان وهابيت هست

و ببينيد خدا به چه روز آنها را انداخته .(چون تصویرشون اینجارو آلوده می کرد؛لذا ازچهره کثیفشون صرف نظر کردم.)

بن باز گفته بود اگر قرار است حضرت علي چشمهايم را شفا دهد اصلا نمي خواهم اين چشم ها بينا شود .


همین بن باز گفته بود ۴۰سال در مدینه مسجدالنبی نمازخوندم

ولی هنوز به پیامبر سلام نداده ام...


لعنت خداورسول واهلبیتش(علیهم السّلام) بروهابیّت

ياعلي ياعلي ياعلي
اَللّهُمَّ العَنِ الجِبتِ و الطّاغُوت

قبل از ورود به بحث توجه شما را به روايتي زيبا جلب مي نماييم:
اصبغ بن نباته از اميرالمومنين عليه السلام نقل ميکند که حضرت فرمودند: قرآن در چهار بخش نازل شده است، يک چهارم در رابطه با ماست، يک چهارم در رابطه با دشمنان ما. يک چهارم در رابطه با حلال و حرام و يک چهارم ديگر در واجبات و احکام. (شواهد التنزيل 1/45)

1) "مغضوب عليهم" و "ضالين" چه کساني هستند ؟

غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لا الضَّالِّين‏ (فاتحه/7) ابن ابي عمير از ابن اذينه از امام صادق عليه السلام نقل ميکند که آن حضرت در مورد آيه شريفه فرمودند: "المغضوب عليهم" ناصبيان و "ضالين" شک کنندگاني هستند که معرفت به امام عليه السلام ندارند (و در گمراهي و ضلالت افتاده اند) (تفسير برهان 1/52 ح37)

2) آنان که غير خدا را به خدايي گيرند

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ
يعني: بعضى از مردم معبودهايى غير از خداوند، براى خود انتخاب مى‏كنند، و آنها را همچون خدا دوست مى‏دارند. (بقره/165)

جابر مي گويد: از امام صادق عليه السلام در رابطه با تفسير اين آيه شريفه سوال نمودم حضرت فرمودند: آن گروه، محبين فلان و فلان و فلان (ابابکر و عمر و عثمان) هستند که آنان را پيشواي خود قرار داده اند بدون آنکه پيشواي خود را کسي قرار دهند که خداي متعال او را به عنوان امام براي مردم قرار داده است. (تفسير عياشي 1/72 ح142، بحار الانوار 8/363 ح41، اصول کافي 1/374 رقم11)

3) سختي و آساني (عُسر و يُسر) چيست ؟

َ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْر
يعني: خداوند براي شما آساني را ميخواهد و براي شما حرج و سختي را اراده نمي کند. (بقره/185)

امام باقر عليه السلام در تفسير اين آيه شريفه فرمودند: اليسر اميرالمومنين عليه السلام و العسر فلان و فلان. يعني: آساني اميرالمومنين عليه السلام است وحرج و سختي فلاني و فلاني (عمر و ابابکر) هستند. (تفسير برهان 2/84)

4) گامهاي شيطان در ولايت عمر و ابابکر

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطان‏
يعني: اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! همگى در صلح و آشتى در آييد! و از گامهاى شيطان، پيروى نكنيد. (بقره/208)

ابوبصير گويد: امام صادق عليه السلام بعد از قرائت اين آيه شريفه فرمودند: آيا مي داني "سلم" چيست؟ عرض کردم: شما داناتريد. فرمودند: ولاية علي و الائمة الاوصياء من بعده. يعني ولايت اميرالمومنين عليه السلام و امامان جانشين بعد از اوست. سپس فرمودند: و خطوات الشيطان و الله ولاية فلان و فلان. يعني و گامهاي شيطان به خدا قسم ولايت فلاني و فلاني (عمر وابابکر) را قبول کردن است. (بحارالانوار 24/159 ح1)

5) جبت و طاغوت چه کساني هستند ؟

أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوت‏
يعني: آيا نديدى كسانى را كه بهره‏اى از كتاب دارند (با اين حال) به جبت و طاغوت ايمان مى‏آورند. (نساء/52)

در تفسير عياشي ج1 ص246 از امام باقر عليه السلام نقل مي کند که منظور از جبت و طاغوت، فلاني و فلاني (عمر و ابابکر) است.

6) خداوند مي داند آنها چه در دل داشتند

أُولئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِيغا
يعني: آنها كسانى هستند كه خدا آنچه را در دل دارند مى‏داند. پس (اي رسول) از ايشان روي گردان و آنها را موعظه کن و با گفته اي رسا سيرتشان را گوشزدشان کن.(نساء/63)

عبدالله نحّاس گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم که در مورد اين آيه شريفه فرمودند: به خدا قسم مقصود فلاني و فلاني (ابابکر و عمر) هستند. (فرحة الزهراء ص40 به نقل از اللوامع النورانية)

7) فقط حيدر اميرالمومنين است !

إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلاَّ إِناثاً وَ إِنْ يَدْعُونَ إِلاَّ شَيْطاناً مَرِيدا
يعني: نمى‏خوانند جز خدا مگر منفعلها (مادگاني) را، و نمى‏خوانند مگر شيطان بيفائده را. (نساء/117)

احمد بن محمد السياري در التنزيل و التحريف مي گويد: شخصي بر امام صادق عليه السلام وارد شد. و گفت: سلام بر تو اي اميرالمومنين !
امام صادق عليه السلام ناراحت شدند و فرمودند: همانا اين اسم تنها مختص مولا اميرالمونين علي بن ابيطالب عليه السلام و هيچ کس صلاحيت آن را ندارد. و کسي راضي نمي شود او را اميرالمونين عليه السلام خطاب کنند مگر اينکه مابون (اهل لواط) باشد! و اگر ابنه اي (مبتلا به لواط) نباشد به آن مبتلا مي شود. و اين قول خداوند است که ميفرمايد:
إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِناثاً وَ إِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطاناً مَرِيداً
يعني: نمى‏خوانند جز خدا مگر منفعلها (مادگاني) را، و نمى‏خوانند مگر شيطان بيفائده را.
راوي مي گويد سوال کردم: پس زماني که قائم شما ظهور بفرمايد او را به چه اسمي صدا مي زنند؟ فرمودند: او را "السلام عليک يا بقية الله، السلام عليک يابن رسول الله" خطاب مي کنند. (بحارالانوار 37/331 و مستدرک الوسائل 10/400)

8) آنها که ايمان آوردند سپس کافر شدند !

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلا
يعني: آنها كه ايمان آوردند، سپس كافر شدند، باز هم ايمان آوردند، و دگر بار كافر شدند سپس بر كفر خود افزودند هرگز خدا آنها را نخواهد بخشيد و نه آنها را به راه (راست) هدايت مى‏كند. (نساء/137)

امام صادق عليه السلام راجع به اين آيه شريفه فرمودند: اين آيه درباره فلاني و فلاني وفلاني (ابابکر و عمر و عثمان) نازل شدکه در ابتداي امر به پيامبر صلي الله عليه و اله (به حسب ظاهر) ايمان آوردند و هنگامي که پيامبر صلي الله عليه و اله فرمودند: "کسي که من مولاي او هستم علي مولاي اويست." ولايت بر آنها عرضه شد اما آنها کفر ورزيدند. سپس هنگامي که پيامبر اکرم صلي الله عليه و اله رحلت فرمودند مجدداً کفر ورزيدند و به بيعت خود اقرار نکردند و با بيعت گرفتن براي خود از کساني که با مولا بيعت کرده بودند، بر کفر خود افزودند. پس در حقيقت ودر وجود ايشان ذره اي ايمان باقي نمانده است. (اصول کافي 1/420 ح42)

9) ابوبکر و عمر شياطين پيامبر اکرم صلي الله عليه و اله

وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِن‏
يعني: اينچنين در برابر هر پيامبرى دشمنى از شياطين انس و جن قرار داديم‏. (انعام/112)

ابوحمزه از امام صادق عليه السلام نقل مي کند که حضرت فرمودند: مبعوث نگشت پيامبري مگر اينکه در زمانش دو شيطان بودند که او را اذيت مي نموده و بعد از او مردم را گمراه مي کردند و دو شيطانِ هم زمان با پيامبر اکرم صلي الله عليه و اله حبتر و دلام (ابوبکر و عمر) بودند. (الصراط المستقيم 3/40)

10) حسنه چيست ؟

مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها
يعني: هر كس كار نيكى بياورد ده برابر آن پاداش خواهد داشت‏. (انعام/160)

در ذيل آيه شريفه از امام صادق عليه السلام روايت شده است که: هر کس هر روز صبح فلاني و فلاني (عمر و ابابکر) را لعن کند خداي تعالي براي او هفتاد حسنه نوشته و ده گناه از او محو نموده و مقامش را ده درجه بالا مي برد. (بحارالانوار 30/222)

11) احسان و فحشاء و منکر و بغي چيست ؟

إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إِيتاءِ ذِي الْقُرْبى‏ وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْي‏
يعني: خداوند فرمان به عدل و احسان و بخشش به نزديكان مى‏دهد، و از فحشاء و منكر و ظلم و ستم (بغي) نهى مى‏كند. (نحل/90)

امام باقر عليه السلام در تفسير آيه شريفه فرمودند: عدل يعني گواهي بر اينکه معبودي نيست جز خداي تبارک و تعالي و احسان يعني ولايت اميرالمومنين عليه السلام و خداوند نهي مي نمايد از فحشاء و منکر و بغي يعني از فلاني و فلاني و فلاني (ابابکر و عمر و عثمان). (تفسير برهان 2/381)

12) تابوت آتشين

إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْواتِ لَصَوْتُ الْحَمِير
يعني: زشت‏ترين صداها صداى خران است. (لقمان/19)

در تفسير آيه فوق از اميرالمومنين عليه السلام روايت شده که حضرت فرمودند: خداوند گرامي تر است از آنکه مخلوقي را بيافريند و آن را تحقير و يا انکار نمايد، و مراد از "حمير" در آيه شريفه الاغ نيست بلکه مراد از آن فلاني (عمر) و دوست او (ابوبکر) مي باشند که در تابوتي از آتش به صورت دو الاغ بوده و چون صيحه مي زنند اهل آتش و جهنم از صداي آنها در عذاب بوده و منزجر مي شوند. (بحارالانوار 30/277)

13) مفسدين في الارض چه کساني هستند ؟

فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ * أُولئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى‏ أَبْصارَهُمْ
يعني: اما اگر روى‏گردان شويد آيا جز اين انتظار مى‏رود كه در زمين فساد كنيد و قطع رحم نمائيد. آنها كسانى هستند كه خداوند از رحمت خويش دورشان ساخته، گوشهايشان را كر و چشمهايشان را كور نموده است. (محمد/22 و 23)

ابو محمد علي بن يونس بياضي در کتاب خود آورده: زماني که اين آيه شريفه نازل شد پيامبر اکرم صلي الله عليه و اله خطاب به آن سه نفر (ابابکر و عمر و عثمان) فرمود اين آيه در مورد شما نازل شده است.

14) به کدام نعمت کفر مي ورزيد ؟

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
يعني: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟ (الرحمن 16)

در تفسير علي بن ابراهيم رحمه الله آمده است که در اين آيه مخاطب در ظاهر جن و انس هستند. و در باطن فلاني و فلاني (ابوبکر و عمر) هستند.

در كافى، بحارالانوار و اکثر تفاسير روايي شيعي آمده است که معناى آيه فوق را از حضرت صادق عليه السّلام سؤال کردند. ايشان فرمودند خداوند خطاب مى‏كند بآن دو نفر (عمر و ابابکر) و مي گويد به كدام يك از دو نعمت من که به بندگان عطا نمودم کافر شديد و تکذيب کرديد به محمد صلّى اللّه عليه و آله يا به اميرالمومنين عليه السلام ؟! (بحار الانوار 24/59)

15) ايمان چيست ؟ و کفر و فسوق و عصيان چيست ؟

وَ لكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيان‏
يعني: ولى خداوند ايمان را محبوب شما قرار داده، و آن را در دلهايتان زينت بخشيده، و (به عكس) كفر و فسق و گناه را منفور شما قرار داده است. (حجرات/7)

در تفسير علي بن ابراهيم قمي از امام صادق عليه السلام در ذيل اين آيه چنين آمده است: مقصود از ايمان، اميرالمومنين عليه السلام است که خداوند ايشان را در دلهاي مومنين زينت بخشيده است. و مقصود از کفر و فسوق و عصيان که خداوند آنها را در دلهاي مومنين منفور قرار داه است: فلاني و فلاني و فلاني (ابوبکر و عمر و عثمان) است. (تفسير قمي 2/319)

مادراين دنيا هيچ نگوييم زخير و زشر

حشر محبان علي با عليست..

حشر محبان عمر با عمر..

مابيخيال سيلي مادر نميشويم..

هزار سال ازسختي بميريم با وهابي برادر نميشويم..

اَلّلهُمَّ العَن اَوَّلَ الّظاِلمِ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
د.