قسم به عصمت مادر

بسم الله الرحمن الرحیم

با سوز و آه مینویسم که
مرحوم صدر الدین واعظ قزوینی (رحمه الله) در کتاب شریفشان ریاض القدس
حدیثی نقل میفرمایند که انسان نمیدونه چه کنه
اشک بریزه ، خون گریه کنه ، چه کنه
آب میشه آدم
عین متن با اندکی تصرّف
میفرمایند که :

http://www.qurangloss.ir/uploaded/231_01387856945.jpg

مروان به دستور معاویه (علیهما لعائن الله) در خطبه های نماز جمعه

نسبت به امیرالمومنین و امام مجتبی (علیهما السلام و الصلاة) سبّ و ناسزا میگفت
فحش میداد
روزی اسامة از صحابه ی رسول خدا(صلی الله علیه و آله) پای منبر آن ملعون بود
این واقعه ی سبّ و ناسزا را شنید ، طاقت نیاورد
با چشم گریان به در خانه ی امام حسین (علیه السلام)رفت و عرض کرد :
الان مسجد بودم که مروان به منبر رفت و
در حضور برادرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) به امیر المومنین (علیه السلام) ناسزا گفت
- فدای غربت و مظلومیتت حسن جان حسن جان حسن جان -

لَمَّا سَمِعَ الإِمَامُ إِمتَلَأَت عَینَاهُ بِالدَّمِ
تا سیدالشهداء (علیه السلام) شنیدند
چشم های حضرت مانند دو کاسه ی خون شد
شمشیر از غلاف کشیدند و
با پای برهنه دوان دوان به سمت مسجد رفتند


نگهبانان و غلامان مروان (علیه لعائن الله)
هنگامی که حالت سیدالشهداء(علیه السلام) را دیدند
کَالاَسَدِ الهُجُومِ وَ القَضَاءِ المَحتُومِ
مانند شیری یورش برنده می آیند بر خود لرزیدند
حضرت وارد مسجد شدند
مروان ملعون را از گریبان گرفتند و از منبر پایین کشیدند
عمامه اش را دور گردنش پیچیدند
نزدیک بود روح از بدنش مفارقت کند


ملعون رو کرد به امام مجتبی (علیه السلام) و گفت :
یا أبا محمد ! یا حسن بن علی ! ترا به عصمت مادرت زهرا (سلام الله علیها) به فریاد من برس

امام مجتبی (علیه السلام) تا نام مادر را شنیدند
از جا برخاستند به نزد برادر آمده و فرمودند :
برادر جان ! به جان من دست از مروان بردار
مرا به عصمت مادر قسم داد
مگر ما قرار نگذاشته بودیم
هر که ما را به عصمت مادرمان زهراء (سلام الله علیها) قسم بدهد
هر حاجتی داشته باشد بر آورده میشود !!!
امام حسین (علیه السلام) دست از مروان برداشت
او را بخاطر قسم به مادرش رها کرد ./