امام در بسياري از اوقات به طور همزمان به كارهاي متعدد اشتغال داشتند. در يكي از روزهاي اول فروردين سال 68 حدود ساعت هفت بعد ازظهر حقير را براي انجام كاري احضار فرمودند.
وقتي مشرّف شدم حدود يك ساعت از غروب گذشته بود. ايشان در حالي كه هنوز مشغول تعقيبات نماز مغرب و عشا بودند كه تسبيح در دستشان بود و ذكر مي‌گفتند، به پشت خوابيده بودند و با بالا و پايين بردن پاهايشان نرمش مخصوصي را كه پزشك توصيه كرده بود انجام مي‌دادند.
در عين حال به تلويزيون نگاه مي‌كردند و تصوير بدون صداي آن را مدنظر داشتند. در كنار دستشان راديو روشن بود كه به آن گوش مي‌دادند علاوه بر همه اين امور، علي نوة عزيزشان را در حالي كه در كنار ايشان دراز كشيده بود و سعي مي‌كرد حركتهاي امام را تقليد كند مورد تفقد و نوازش پدرانه قرار مي‌دادند و انجام نرمش مانع از ابراز عاطفه نسبت به نوه خردسالشان نمي‌شد.
حجت الاسلام و المسلمين محمد حسن رحيميان
