سير خلقت نوراني حضرت زهرا سلام الله علیها

روزي رسول خدا صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم در «ابطح» نشسته بود، جبرئيل نازل شد و عرض كرد: خداوند بزرگ، بر تو سلام فرستاده و مي فرمايد: چهل شبانه روز از خديجه كناره گيري كن و به عبادت و تهجد مشغول باش. پيغمبر اكرم بر طبق دستور خداوند حكيم، چهل روز به خانه ي خديجه نرفت. و در آن مدت، شبها به نماز و عبادت مي پرداخت و روزها روزه دار بود.
توسط عمار براي خديجه پيغام فرستاد كه اي بانوي عزيز، كناره گيري من از تو بدان جهت نيست كه كدورتي داشته باشم، تو همچنان عزيز و گرامي هستي. بلكه در اين كار از دستور پروردگار جهان اطاعت مي كنم، و خدا به مصالح آگاهتر است. اي خديجه، تو بانوي بزرگوار هستي كه خداوند، در هر روز چندين مرتبه به وجود تو بر فرشتگان خويش مباهات مي كند. شبها درب خانه را ببند و در بستر استراحت كن و منتظر دستور پروردگار عالم باش. من در اين مدت در خانه ي فاطمه دختر اسد خواهم ماند.

خديجه بر طبق دستور رسول خدا رفتار كرد و در آن مدت از مفارقت همسر محبوب خويش و اندوه تنهايي مي گريست.
چون چهل روز بدين منوال سپري شد، فرشته ي خدا فرود آمد. غذائي از بهشت آورد و عرض كرد:

امشب از اين غذاهاي بهشتي تناول كن.
رسول خدا با آن غذاهاي روحاني و بهشتي افطار كرد. هنگاميكه برخاست تا آماده ي نماز و عبادت شود، جبرئيل نازل شد و عرض كرد:
اي رسول گرامي خدا، امشب از نماز مستحبي بگذر و به سوي خانه ي خديجه حركت كن زيرا خدا اراده نموده كه از صلب تو فرزند پاكيزه اي بيافريند.
پيغمبر اكرم با شتاب رهسپار خانه ي خديجه شد. ادامه دارد

ميلاد نور-سير خلقت نورانى حضرت زهرا(س)

سير خلقت نوراني حضرت زهراسلام الله علیها 2

خديجه مي گويد: در آن شب طبق معمول، درب خانه را بسته و در بستر استراحت كرده بودم. ناگهان صداي كوبيدن در بلند شد. گفتم: كيست؟ كه جز محمد صل الله علیه واله وسلم كسي سزاوار نيست درب اين خانه را بكوبد. آهنگ دلنشين پيغمبر بگوشم رسيد كه فرمود: باز كن، محمد هستم. شتابان در را باز كردم. با روي گشاده وارد خانه شد. طولي نكشيد كه نور فاطمه سلام اله علیها از صلب پدر به رحم مادر وارد شد.

مطلب ديگر آنكه: اعتكاف چهل روزه حضرت در خانه فاطمه بنت اسد، و شب زنده داري و روزه هاي مكرر و كناره گيري از مردم و از همسر بزرگوارش خديجه، شباهتي به دوران آغازين نزول وحي و روزهاي نخستين قبل از بعثت داشت آري: در آن ايام آماده پذيرش تحفه الهي بود كه بزودي منشا پيدايش امامت و ولايت مي شد بلكه او ريشه اصلي درخت نبوت بود، همانگونه كه از حضرت باقر عليه السلام وارد شده است.(1)
مطلب ديگر آنكه حضرت سنت و روش هميشگي خود را در هنگام افطار ترك كرده و آن غذا را به خود اختصاص داده و ديگران را از ورود به آن خانه منع كرد.

نكته ديگر آنكه: سنت خود را در تطهير و وضو گرفتن به هنگام ورود به خانه و آماده شدن براي نماز قبل از خوابيدن ترك كرد كه اين رها كردن سنت جاريه دلالت بر اهميت آن موضوع دارد.

1- طريحي، مجمع البحرين، ماده شجر.