بچه ام كوچولو بود، از من بیسكویت خواست.
گفتم: امروز مى خرم.
وقتى به خانه برگشتم فراموش كرده بودم.
بچه دوید جلو و پرسید: بابا بیسكویت كو؟
گفتم: یادم رفت.
بچه تازه به زبان آمده بود، گفت: بابا بَده، بابا بَده.
بچه را بغل كردم و گفتم: باباجان! دوستت دارم.
گفت: بیسكویت كو؟
دانستم كه دوستى بدون عمل را بچه سه ساله هم قبول ندارد.
چگونه ما مىگوئیم خدا و رسول و اهل بیت او را دوست داریم، ولى در عمل كوتاهى مىكنیم؟
