نمایش نسخه قابل چاپ
گريه براي سالار شهيدان ثواب فراوان دارد؛ ولي بخشي از برنامهٴ امت اسلامي است. قسمت مهم تر
رسالت امت، مسلّح شدن و به جنگ دشمنان دين رفتن است که احياناً شهادت، اسارت و جراحت را به
همراه دارد.
حضرت آيت‌الله جوادي‌آملي طي رهنمودي چگونگي شريک شدن در ثواب شهداي کربلا را تشريح کرده‌‌‌اند
که سرويس علمي و فرهنگي مرکز خبر حوزه بخشي از رهنمودهاي معظم‌له را منتشر كرد.
وظيفهٴ شيعه، اين است که عالم و عادل شود؛ يعني خوبي ها را بشناسد و به آن ها عمل کند و دستورهاي ديني را نصب العين خود قرار دهد و با دشمنان دين بستيزد. در ايام سوگواري سالار شهيدان، دستور داده شده که شيعيان در ديدار يک ديگر، دو جمله را بگويند: يکي جملهٴ «أعظم الله أُجورنا و أُجورکم بمصابنا بالحسين (عليه السلام)» و ديگري عبارت «و جعلنا و إيّاکم من الطالبين بثاره مع وليّه المهديّ من آل محمد (عليهم السلام)»
معناي جملهٴ اول اين است که خدايا ما را در شمار عزاداران واقعي امام حسين (عليه السلام) به حساب آور که اجر اين مصيبت در نامهٴ اعمال ما نيز ثبت و ضبط شود. معناي جملهٴ دوم اين است که ما را جزو ادامه دهندگان راه آن حضرت (عليه السلام) قرار بده. «الطالبين بثاره»، يعني توفيق گرفتن خون بهاي آن حضرت (عليه السلام) را به ما عطا کن و اين جزو شعارهاي رسمي شيعه است.
در زيارت عاشورا به اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام)، به ويژه به سالار شهيدان، عرض مي کنيم: با آنان که تو با آن ها اهل سازش بودي، سازش مي کنيم و کساني را که با آنان در جنگ بودي، ما نيز با آن ها در جنگيم؛ «إنى سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم» .
نابراين، گريه براي سالار شهيدان ثواب فراوان دارد؛ ولي بخشي از برنامهٴ امت اسلامي است. قسمت مهم تر رسالت امت، مسلّح شدن و به جنگ دشمنان دين رفتن است که احياناً شهادت، اسارت و جراحت را به همراه دارد.
امروزه که دشمن با تکنولوژي ماهواره و با قلم در صدد ضربه زدن به نظام اسلامي و مسلمانان است،
بايد دشمن و دشمني را شناسايي کرد و با حکمت، موعظه حَسَن وجدال احسن تهاجم هاي فرهنگي وي را دفع نمود و از کيان اسلام دفاع کرد و اگر اجتهاد فرهنگي اثر نکرد، چاره اي جز جهاد نظامي همراه با روش سياسي نيست و نيز بايد منافقان را که خطرشان براي قرآن و عترت (عليهم السلام)، بيش از مشرکان بوده و هست، شناسايي و اعمال آنان را بي اثر کرد.
منافقان بودند که ائمه (عليهم السلام) را به شهادت رساندند، نه مشرکان.
آن که اميرمؤمنان (عليه السلام) را خانه نشين و شهيد کردند و پهلوي حضرت فاطمه (سلام الله عليها) را شکستند و امام حسن (عليه السلام) را مسموم و شهيد کرد و سيدالشهدا (عليه السلام) را در کربلا به شهادت رساند و براي عوام فريبي به عمربن سعد که ظاهري صالح داشت، دستور داد تا نمازهاي پنج گانهٴ شبانه روز را به جماعت بخواند، همه از منافقان بودند؛ چنان که طايفهٴ عباسيان، منافقان بعدي بودند که ديگر امامان معصوم (عليهم السلام) را به شهادت رساندند.
بنابراين، وظيفهٴ پيروان سالار شهيدان اين است که همراه گريه بر آن حضرت، دشمن خارجي و داخلي را بشناسند و با سلاح و صَلاح مناسب به جنگ آنها بروند و آنها را از پاي درآورند.
در اين جا يادآوري سخن «جابر بن عبدالله انصاري» به «عطيه» سودمند است که در روز اربعين در کنار قبر سيدالشهداء (عليه السلام) گفت: ما نيز در ثواب شهداي کربلا شريک هستيم؛ زيرا اگر من هم بودم، همان کار آنان را مي کردم؛ «لقد شارکناکم فيما دخلتم فيه… إنّ نيّتى و نيّة أصحابى علي ما مضي عليه الحسين و أصحابه» ؛ يعني رسالت اهل تولّي حق و تبرّي از باطل اين است: اولاً ميزان حق و باطل يعني حقيقت قرآن و عترت (عليهم السلام) که يکي است به خوبي بشناسند.
ثانياًآنگاه هر چيز و هر کس را بر اين ميزان صائب الهي عرضه بدارند و با آن ارزيابي نمايند.
ثالثا بعد از معرفت زشت و زيبا بر اساس تعهّد «انّى سِلمٌ لمن سالمکم و حربٌ لمن حاربکم»، رفتار نمايند تا طالب ثار و خونبهاي سالار شهيدان (عليه السلام) باشند.