حواسمان باشد!

بسم الله الرحمن الرحیم

ظاهرا ماه مهر به ما ربطی ندارد اما من و زهرا در به در این کانال اون کانال دنبال سرودِ "مدرسه ها وا شده" می گشتیم ولی قسمتمان نشد بشنویم. صبح در خیابان لذت می بردم از هیاهوی بچه ها ولی تک و توک موهای سفیدمان چیز دیگری می گوید،راستی دوسال از عمر این وبلاگ گذشت دوسالی که سعی کردم با وضو بنویسم و بدون غرض و مرض انشاالله.این را هم بگویم که اولین مشتری این وبلاگ خودم هستم،چون هر وقت در نوسانات زندگی کم می آورم ،مراجعه می کنم به نوشته هایی که با عقل و منطق و در حال سلامت نفس نوشتم و ادب می شوم.اصولا همه نیاز به یک بک آپ از خودِ نرمالمان داریم که در این ایامِ آخرالزمان که صبح مومن می روی بیرون و شب کافر بر می گردی خانه ،آنرا اجرا کنیم.همه می دانیم که مادر زن و مادر شوهر و امثالهم همه آفریده شده اند برای اینکه ما امتحان شویم و در حال غیظ دشنامشان نگوئیم بلکه محبت آمیز و صبورانه در کنارشان باشیم.آنها و اصلا همه نفس می کشند که تو امتیاز جمع کنی برای زندگی ابدی ات و هزاران مورد دیگر.حتی بین زن و شوهر هم اینگونه است ،خیلی ها اشتباهات فاحشی از همسرانشان می بینند و کم می آورند در حالیکه اصلا حواسشان نیست که او تو را بهشتی می کند اگر حواست باشد و درست در کنارش باشی و صبورانه با هم بسازید و اصلا چیزی که تو تهدیدش میپنداری فرصتی طلائی است در کنار تو .اما چه کنیم که عمدتا بی صبریم و نازپرورده و غر غرو و ناسپاس.بگذریم باید بچسبیم به امروز و فردا و البته بدانیم که شاید فردائی هم نباشد و ... .خلاصه دوسال از بیست و نه سال عمرم گذشت با این وبلاگ.و فقط دلم می خواهد یک نصیحت برادرانه به همه داشته باشم ثمره ی تجربه ی دوساله ام و آن اینکه:

برادر و خواهر خوبم ،در این دنیای مجازی سفره دلت را برای هر ننه قمری پهن نکن (خصوصا جنس مخالف) و بدان که سرمایه ی محبتت را نباید صرف هر بی سر و پائی بکنی .گریه ام می گیرد وقتی میفهمم چقدر دختر های این مملکت خواستگارانشان را جواب می کنند به پای عشق مجازی که فقط عکسی از آنها دیده اند و فریب محبت های بی هزینه شان را خورده اند و خنده دار اینکه ،پسرک به دخترک بینوا می گوید برو با خواستگارانت ازدواج کن و به پای من نسوز !! از این موارد فقط چندین مورد را من برخوردم چه آقا پسرها و چه دخترخانم ها.خواهشا از دنیای مجازی درست استفاده کنید.

انالله و انا الیه راجعون..همه از خدائیم و به سوی خدا می رویم.

http://02nafar.blogfa.com/post-234.aspx