- 
	
	
	
		
شیطان
	
	
		متن سوال: آيا امكان دارد كه "شيطان" دوباره از مقرّبان درگاه خداوند گردد؟
متن پاسخ: دراينجاچند نكته قابل توجه است:  
1. از آن جا كه به تصريح قرآن كريم، "شيطان" از گروه جنّ است.  (كهف،50) از طرفي، انس و جنّ را مكلّف به انجام تكاليف الهي ميداند و  ميفرمايد: "وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الاْنسَ إِلآ  لِيَعْبُدُونِ  ;(ذاريات،56) و من جنّ و انس را نيافريدم، جز براي اين كه عبادتم كنند.  (و از اين راه تكامل يافته و به من نزديك شوند"). پس او موجودي است مختار و  انتخابگر، اگر حقّ را پذيرفت به پاداش نيك ميرسد و اگر باطل را انتخاب  كرد به عذاب.  قرآن كريم از قول خود جنّ نقل ميفرمايد: "و اين كه در ميان ما، افرادي  صالح و افرادي غير صالحند و ما گروههاي متفاوتي هستيم."(جن،11)  بنابراين، شيطان مكلّف است كه توبه كند و ايمان به خداوند و انبيأ الهي  داشته باشد; هر چند از برخي آيات استفاده ميشود كه او ايمان زباني به  خداوند و وحدانيت او و يا ايمان به روز قيامت نيز دارد; مثلاً: وعدههاي  خداوند را حقّ ميداند (ابراهيم،22)، از پروردگار عالميان بيم دارد و از  كفر بيزار است. (حشر،16 و انفال،48)، قسم به عزّت خداوندي خورد و از او  تا روز قيامت، براي گمراه كردن مردم مهلت ميطلبد.(ص،79ـ82);ليكن او در  آن آزمون الهي، در مقابل حقّ، تكبّر كرده و نافرماني خود را نيز توجيه  كرده و در عمل بيايماني خود را ثابت كرد. ]ملاحظه كنيد: (حجر،33);  (اعراف،12)[ و چنان پست و مطرود شد كه او را از قرب حق بيرون راندند و  رجيم شد و همه اينها به سوء اختيار و بدانديشي او برميگردد. br>.(رجوع كنيد به: معارف قرآن (خداشناسي ـ كيهانشناسي ـ  انسانشناسي)، تاليف:محمد تقي مصباح يزدي، ج (1ـ3)، ص 295ـ301، انتشارات  مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني;)
	 
 - 
	
	
	
	
		2. اين كه شيطان توبه كند و مجدداً به عبادت خداوند پرداخته و از وسوسهگري و  اغوا و گمراهي دست بردارد و جزء مقرّبان درگاه حقّ گردد، امري است كه  "امكان عقلي" و ذاتي دارد، يعني "عقل"، چنين چيزي را محال نميداند كه  شيطان دوباره در صف ملائكه قرار گيرد، خصوصاً با توجه به نكته فوق، كه او  موجودي مكلّف است وليكن توبه و قرب او به حقّ، در عمل محقق نخواهد شد;  زيرا با توجه به علم خداوند متعال به روحيه استكباري او، خبر از عدم توبه و  هدايت او داده است؛ او را تا روز قيامت مورد لعنت خويش قرار داده "وَ  إِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَيَ يَوْمِ الدِّينِ ;(حجر،35) و لعنت  (و دوري از رحمت حق) تا روز قيامت بر تو خواهد بود."  br> خداوند با تأكيد فراوان، او و پيروانش را اهل جهنّم خوانده و  ميفرمايد: "به حق سوگند و حق ميگويم كه جهنّم را از تو و هر كدام از آنان  كه از تو پيروي كند، پُر خواهم كرد."(ص،84ـ85) و هيچ معصيتي از هيچ كس سر  نميزند، مگر آن كه اغوا و وسوسه شيطان در آن نقش دارد و در حقيقت،  شيطان ريشه تمامي فسادها و معصيتها است;در نتيجه همه لعنتها وبالها،  حتي همان مقداري كه به خود گنهكاران متوجه است، به او نيز بر  ميگردد.(تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، ج 12، ص 159، اسماعيليان.)  بنابراين، هر چند راه بازگشت دارد. ولي توان و قابليت برگشت را از خود سلب  كرده است.