درهمه حال دوستدارآل محمّدباش
*دل‌بستگی و محبّت به امام از نظر روانی در اختیار ما نیست؛ ولی شرایط و مقدّماتی كه سبب تحقّق آن امر غیر اختیاری است، تحت اراده ماست اگر ما واقعاً در حقّ امام معرفت پیدا كنیم و ارزش راستین وی را درك كنیم، قطعاً دوستدار وی خواهیم شد و نمی‌توانیم نسبت به او كه در سعادت ابدی ما سهیم بوده است، بی‌تفاوت باشیم.
محمّد بن فضیل می‌گوید: از امام رضا علیه السلام معنای آیه زیر را پرسیدم:
«قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْیَفْرَحُواْ هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ؛(1) بگو به فضل و رحمت خداست كه [مؤمنان] باید شاد شوند و این از هر چه گرد مىآورند، بهتر است.»
حضرت فرمود: «به دوستی پیامبر و خاندان او باید شادمان باشند كه آن بهتر است از دنیایی كه آنها جمع كنند».(2) همچنین فرمود: «كه جدّم رسول خدا فرموده است:
«هر كس دوست می‌دارد به دین من دست یازیده، پس از من بر كشتی نجات سوار بشود، باید كه به حضرت علی علیه السلام اقتدا كند و با دشمنش، دشمنی نماید و با دوست او، پیوند دوستانه برقرار كند، زیرا كه او وصیّ من و جانشینم بر امّتم در زندگانی‌ام و پس از وفاتم است و اوست امیر (امام) هر مسلمان و امیر هر مؤمن بعد از من، گفته‌اش گفته من و امرش، امر من و نهی او، نهی من است و پیرو او، پیرو من و یاری كننده‌اش، یاور من و خوار كننده‌اش، خوار كننده من است.»
*سپس رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: «هر كس بعد از من از حضرت علی علیه السلام جدا شود، روز قیامت مرا نخواهد دید، من نیز او را نخواهم دید و هركه با حضرت علی علیه السلام مخالفت كند، خداوند بهشت را بر وی حرام نماید و عاقبتش را جهنّم قرار دهد ، و چه بد جایگاهی است؛ و هر آنكه حضرت علی علیه السلام را خوار نماید، خداوند او را خوار نماید، روزی كه او بر خداوند عرضه شود و هركس حضرت علی علیه السلام را نصرت دهد، خداوند او را نصرت نماید، روزی كه او را ملاقات كند و به هنگام سؤال و جواب، دلیلش را به وی تلقین كند.»
*آنگاه آن حضرت فرمود: «امام حسن و امام حسین دو امام امّت من، بعد از پدرشانند. دو سیّد جوانان اهل بهشت و مادرشان، بهترین زنان عالمیان، نهمینشان، قائم (عج) از فرزندان من است. اطاعتشان، اطاعت از من است و معصیتشان، معصیّت من است، به خداوند شكوه می‌كنم از منكران فضیلت ایشان و تضییع كنندگان حقّ حرمت آنان پس از من و خداوند بس است كه ولی و یاور عترت من و امامان امّتم باشد و از منكران حقّ ایشان انتقام كشد».(3)
دوستدار آل محمّد باش اگر چه فاسق باشی! و دوستدار دوستان ایشان باش، اگر چه آنها فاسق باشند*
امام رضا علیه السلام از جدّ بزرگوارش، علی علیه السلام نقل كرده كه فرمود:
«هر كه دوست دارد، خدای را ملاقات كند در حالی كه ایمانش كامل و اسلامش نیكو باشد، محبّت حجّت صاحب الزّمان را پیشه خود قرار دهد كه او و دیگر پیشوایان، چراغ‌های روشن در تاریكی‌های زندگی و امامان هدایت و نشانه‌های تقوایند. هر كس آنان را دوست بدارد، ولایتشان را دارا شود، برای او از خدای تعالی ضمانت بهشت می‌كنم» .(4)
بیزاری جستن از دشمنان امام*
امام رضا علیه السلام فرموده است: «پیروان ما به امر ما گردن می‌نهند و به گفتار ما عمل می‌كنند و با دشمنان ما مخالفت می‌ورزند و هر كه چنین نباشد، از ما نیست»(5)
*یكی از اهالی «كرمند»، شتربان حضرت امام رضا علیه السلام بود، زمانی كه آن حضرت عازم خراسان بودند و این مرد ساربان كه از عامّه [اهل سنّت] بوده، چون می‌خواست از خراسان برگردد، به حضرت عرض می‌كند: ای پسر رسول خدا! مرا به مقداری مختصر از خطّ مباركت مشرّف گردان تا به آن تبرّك جویم! و حضرت این عبارت را برای او مرقوم فرمودند:
«دوستدار آل محمّد باش اگر چه فاسق باشی! و دوستدار دوستان ایشان باش، اگر چه آنها فاسق باشند».(6)
همچنین امام رضا علیه السلام در روایتی فرموده است: «وارد شدن به دستگاه دشمنان و كمك به آنها و كوشش در تأمین نیازهایشان معادل كفر است و توجّه روی آوردن) عمدی به ایشان، در زمره گناهان بزرگی است كه آتش دوزخ سزای آن است».(7)
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
