كوچ ياس كبود

كوچ ياس كبود

گروه اسناد و اطلاع رساني-گروه اسناد و اطلاع رساني - ' فاطمه زهرا فجر درخشاني است كه از گريبان او خورشيد امامت و ولايت و نبوت درخشيده است. آسمان بلند و رفيعي است كه در آغوش آن ستاره هاي فروزان ولايت قرار گرفته است...'( مقام معظم رهبري)

20 جمادي الثاني، چند سال پس از بعثت پيامبر اكرم (ص)، در سال هجرت مسلمانان به كشور حبشه، حضرت خديجه(س) كودكي به دنيا آورد، كه با تولد او انتظارها به پايان رسيد و خانه پيامبر(ص) نوراني شد.

او از همان آغاز همراه و هميار هميشگي مادر بود. حضرت زهرا(س) در كنار مادر و آغوش پر مهر پدر تربيت شد. دخت نبي علوم و معارف الهي را از سرچشمه نبوت فرا گرفت. بانويي كه در مكتب تربيتي اسلام پرورش يافته و ايمان و تقوا در ذرات وجودش جايگزين شده بود.

خذيجه مادر حضرت فاطمه (س ) يكي از پاكدامن ترين زنان مكه و نمونه بارز وفا، فداكاري ، گذشت و بزرگواري بود .اما حضرت صديقه كبري(س) هنوز گرمي عشق مادر را آنچنان نچشيده بود، كه به سوگ او نشست.

حيات فاطمه (س) چه در مكه و چه در مدينه سرشار از وقايع و رخدادهاي مهم فرهنگي، اجتماعي و سياسي بود. او زندگي سياسي احتماعي خود را از همان دوران خردسالي در كنار پدر بزرگوار خويش آغاز كرد و در جبهه‏هاي مختلف رويارويي رسول خدا(ص) با طاغوتيان زمان، همراه و پشتيبان آن حضرت بود. به گونه اي كه پس از وفات حضرت خديجه او را ام ابيها مي خوانند ، چرا كه او علاوه بر اينكه دختر پيامبر بود در نگهداري از پدر عهده دار وظايف مختلف بود.

حضرت فاطمه (س ) پس ازهجرت به مدينه با اميرالمؤمنين(ع) ازدواج كرد و همسري نيكو براي سردار بي‌بديل سپاه اسلام شد ، وي دراين دوران نه تنها ، بار سنگين كارهاي خانه و رسيدگي به فرزندان خردسال را به دوش ‌مي كشيد، بلكه در مواقع لازم با حضور در ميدان‌هاي نبرد به ياري رزمندگان اسلام مي‏شتافت .

اين همه فضايل باعث شد كه حضرت علي(ع) او را بهترين و برترين بانوي جهانيان و از افتخارات خويش برشمرد. ريحانه رسول اكرم(ص) در ميدان جنگ احد حضور يافت و به مداواي زخم‌هاي پدر پرداخت، نام گذاري يكي از مساجد هفت گانه منطقه خندق به نام مسجد حضرت فاطمه(س) نشان و يادگاري از حضور آن حضرت در جنگ سرنوشت‌ساز خندق است.

فاطمه(س) در فتح مكه نيز حضور داشت و به پدر و همسرش كمك مي‏كرد و در جريان بيعت زنان مكه با پيامبر(ص) نيز حاضر بود.

حضرت فاطمه (س) داراي چنان قدر و منزلتي است كه پيامبر اسلام(ص) درباره يگانه دخترش مي فرمايد:'دخترم فاطمه پاره تن من است هر آن كس كه دخترم فاطمه را بيازارد مرا آزرده و كسي كه او را شاد نمايد مرا شاد نموده است.'

امام مجتبي(ع) در وصف مقام حضرت زهرا(س) مي فرمايد: 'مادرم فاطمه(ع) را شب جمعه اي در محراب عبادت ديدم كه تا دميدن فجر به ركوع و سجود اشتغال داشت و پيوسته با ذكر نام مرد و زن مومن دعاي فراوان برايشان مي نمود ولي براي خود دعايي نكرد. گفتم: مادر! چرا همانگونه كه براي ديگران دعا مي كني براي خود دعا نمي كني؟ فرمود: پسرم! نخست همسايه و سپس خويشتن.'

امام صادق(ع) پيرامون عظمت شخصيت حضرت صديقه طاهره مي فرمايد:'هر آن كس كه فاطمه را آن گونه كه بايد بشناسد، ليله القدر را درك كرده و فاطمه را از آن رو فاطمه گفته اند كه مردم از شناخت او عاجزند.'
از حضرت مهدي(عج) درباره بانوي اسلام نقل كرده اند :'دختر رسول الله(ص) براي من الگويي نيكوست.'

با وفات پيامبر اكرم (ص)، حضرت زهرا(س) غرق در سوگ و ماتم شد، هيچگاه غم و اندوه خويش را از هجران پدر كتمان نكرد ولي درد و فراق رسول اكرم او را از صحنه سياسي دور نكرد و با پيدايي رخدادهاي جديد در جامعه اسلامي، فصلي جديد از زندگي سياسي فاطمه(س) آغاز شد؛ فصلي كه با مراحل پيش بسيار متفاوت بود و دختر پيامبر(ص) را با همه توان به ميدان سياست كشانيد. حضرت زهرا(س) در اين فضاي مسموم و پر از آتش و خون و فتنه، علاوه بر اين كه دختر پيامبر(ص) و همسر علي(ع) بود، در چهره يك زن مسلمان مسئول در برابر رخدادهاي جامعه اسلامي، وارد ميدان شد و با اتخاذ بهترين و مؤثرترين راه‌ها و شيوه‏هاي مبارزاتي به ايفاي رسالت الهي خويش پرداخت.

ديري نپاييد كه دشمنان خاندان رسول اكرم، صبر و مديريت اين بانوي فرهيخته را در نشر وگسترش رسالت پدر بر نتافتند و به فاصله اندكي از وفات پيامبر، با هجوم به منزل فاطمه زهرا (س) و وارد نمودن ضربات پياپي بر در خانه ايشان كه وجود مقدس او را در لابه لاي خود داشت ، فاطمه زهرا (س) را مجروح و در بستر بيماري انداختند.

حضرت گاه به زحمت از بستر برمي خاست و كارهاي خانه را انجام مي داد و گاه به سختي و با همراهي اطفال كوچكش، خود را كنار تربت پيامبر (ص) مي رساند و غم و اندوه خود را بازگو مي كرد. در اين ايام، بانوي اسلام روزي حضرت علي (ع) را فراخواند و به آن حضرت وصيت نمود كه پس از وفاتش، او را شبانه به خاك بسپارد و ترتيبي دهد، كساني كه در حق او ستم روا داشته اند، در مراسم تدفين و نماز خواندن او حاضر نباشند.

پيرامون تاريخ شهادت حضرت چند روايت ذكر شده است يك روايت آن را 13 جمادي الاولي و روايت بعدي كه صحيح تربه نظر مي رسد سوم جمادي الثاني سال 11 هجري مي دانند كه بنا بر قول اول 75 روز و بنا بر روايت دوم 95 روز بعد از رحلت رسول خدا اين بانوي گرانقدر در قيد حيات بودند.

سرانجام در غروبي غمگين روح مطهر كوثر زمان از دنياي خاكي پر كشيد و به عالي ترين درجات معنوي كه خداوند وعده آن را داده بود، رسيد او با مظلوميت تمام و به شوق ديدار پدر جامه شهادت بر تن كرد. خبر شهادت آن حضرت خيلي زود به مردم رسيد و مدينه يكپارچه به ماتم نشست.

پس از رقتن سيل جمعيت كه براي دلداري و تسليت به اميرالمؤمنين و فرزندان خردسال فاطمه در خانه محقر آنان حاضر شده بودند؛ حضرت علي (ع) با وصيت بانوي بزرگوار خود تنها شد. او شخصاً براي تغسيل و تدفين بانو اقدام فرمود. حضرت با اشك چشم تمامي مراسم را به انجام رسانيد و پيكر مطهرفاطمه (س) را به دور از چشم دشمنان، كه از جسم بي جان فاطمه نيز وحشت داشتند؛ در محلي نامعلوم به خاك سپرد و قرن ها عاشقان آن حضرت را در فراغ مزار پاكش باقي گذاشت.

اما آنچه امروز از فاطمه بايد گفت فراي مظلوميت و نجابت زنانه اش فضائل و مناقب ايشان است كه به نوبه خود، ايشان را در مسائل اجتماعي ، فرهنگي و سياسي الگوي نه تنها زنان مسلمان بلكه الگوي زنان جهان ساخته است چرا كه فاطمه زهرا (س) در هر زمينه از امور زندگي بر تمام زنان عالم پيش‏قدم بود و گوي سبقت را نه تنها در ايمان، عبادت، زهد و حجاب از همگان ربود بلكه در ايثار ، انفاق ، مروت و عدالت سر آمد همه شد و بي دليل نيست كه او را سيده النساء مي خوانند.

امام خميني(ره) در وصف حضرت زهرا(س) مي فرمايد: 'او [ فاطمه زهرا] موجود ملكوتي است كه در عالم انسان، ظاهر شده است، بلكه موجود الهي جبروتي در صورت يك زن ظاهر شد است. معنويات، جلوه هاي ملكوتي، جلوه هاي الهي، جلوه هاي جبروتي، جلوه هاي ملكي و ناسوتي همه در اين موجود است.'

مقام معظم رهبري درباره فضايل صديقه طاهره(س) مي فرمايد: 'اگر شخصيت فاطمه زهرا (س) براي ذهن هاي ساده و چشمهاي نزديك بين ما آشكار مي شد ما هم تصديق مي كرديم كه فاطمه زهرا(س) سرور همه زنان عالم است. بانويي كه در سنين كم و در عمر كوتاه به مقامات معنوي و علمي و معرفتي و به مرتبه اي برسد كه برابر مرتبه انبيا و اولياست. ..در واقع همه ائمه (ع) براي مادر بزرگوار خود تكريم و تجليلي قايل بودند كه براي كمتر كسي اين همه احترام و تجليل را از آن بزرگواران مي شود ديد.'

اينك پس از گذشت ساليان متمادي همچنان مزار بانوي اسلام حضرت زهرا(س) بررهروان راهش پنهان است و بي صبرانه همه در انتظار ظهور حضرت مهدي موعود (عج) آخرين منجي بشر و آخرين فرزند از نسل زهراي مرضيه(س) در ميان امامان معصوم مي باشند تا با آمدنش پايان بخش ظلم، ستم و بي عدالتي در سراسر جهان شود و مزار مخفي شده مادر خويش، كه نمونه مظلوميت و آزادگي بود، را برعاشقانش آشكار سازد.
منبع: خبرگزاری جمهوری اسلامی (ايرنا)
-پایان-