دقالباب مساجد ؛ از خرافه تا بدعتگذاری
کافی است امشب یعنی شب اول ماه ربیعالاول سری به مساجد بزنید، جمعیت انبوهی را خواهی دید که برای دقالباب مساجد در تکاپو هستند، عملی خرافی که رفتهرفته میرود تا بدعت شود.
به گزارش فارس، سالهای مدیدی است که برخی از مردم قبل از اذان صبح در آخرین روز صفر در آستانه ماه ربیعالاول تا قبل از اذان صبح به امید دریافت مژدگانی به هفت مسجد رفته و در مساجد را میزنند تا به اصطلاح خبر آغاز ماه ربیع را به پیامبر (صلّی اللّه علیه وآله) برسانند و مژگانی بگیرند!نکته جالب اینجاست که انجام برخی مراسم هم در این خصوص باب شده است که از هیچ گونه صحتی برخوردار نیست، از جمله:«قبل از هر چیز نیت میکنید و عزم خود را جمع میکنید و به هر مسجد که میرسید، دست خود را روی در مسجد به حالت در زدن میگذارید و میخوانید:یا ملک العرش درت میزنمیا ملک العرش درت میزنمیا ملک العرش چنان در غممیا ملک العرش رها کن غممیا ملک العرش سریع الدعایا ملک العرش دعای مستجابیا احدُ یا صمدُ یا مجیدُبنده عاصی به تو دارد امیدبنده خود را تو نکن ناامیدیا حضرت محمد(صلّی اللّه علیه وآله) به شما خبرمیدهم که ماه صفر تمام شد».
هیچ مبنای دینی، عقلی و روایی درباره در زدن ۷ مسجد وجود نداردحجتالاسلام والمسلمین علی مخدوم رئیس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی با بیان اینکه در منابع دینی هیچ زمینهای برای نحوست ماه صفر ذکر نشده است، اظهار داشت: متاسفانه این رسمی که در برخی از مناطق جا افتاده است که با رفتن به در مساجد تا قبل از اذان صبح در اولین روز ماه ربیعالاول ادامه دارد، فاقد هر گونه مبنای دینی، عقلانی و روایی است.
وی با اشاره به اینکه هیچ نقلی روایتی در این باره از اولیا و ائمه وارد نشده است، افزود: از طرف دیگر از موارد احکام الهی که بر معنای آموزههای قرآنی و نبوی نباشد، ما چنین امری را روا نمیدانیم و به اصطلاح در دین ما بدعت شمارده میشود.حجتالاسلام مخدوم با تاکید بر اینکه به راحتی نمیتوان عملی را بدعت شمرد، تصریح کرد: منتها در زدن ۷ مسجد از اعمال خرافی است که زمینه مستندی ندارد، معمولاً خرافههای این چنینی زمینههای عرفی و اجتماعی دارند؛ یعنی یک مسئلهای در قومی دامن زده شده و آرام آرام تبدیل به یک رسم خرافی شده است و در همین راستا برخی از افراد آن را جدی میگیرند که کانه واجب دینی است!
زودتر ۷ مسجد را دقالباب کنید تا از خواب شب باز نمانید!بر پایه این گزارش در سالهای ابتدایی این مراسم به کوبیدن در مسجد و آن گاه اقامه نماز صبح در آخرین مسجد اکتفا میشد، اما با گذشت زمان بر پیرایههای این عمل افزوده شد، سال بعد تضرع و ناله بر در مسجد، سال بعد پخش نذورات، سال بعد گفته شد در آخرین مسجد باید دعای توسل خوانده شود و سال بعد روشن کردن شمع بر در مسجد، آب و جارو کردن اضافه شد،